Vanmorgen om 11.00 uur was het weer te doen op het fraaie sportpark aan de Populierenlaan voor Zwanenburg 2. Met een wazig zonnetje en bij 11 graden kwam er een kleurrijk team het veld op waarvan de ene borstkas nog breder was dan de andere. Ook de omvang van diverse bovenbenen loog er niet om. Het betrof een aloude club uit Amsterdam West die Zwanenburg in de eerste wedstrijd van deze competitie op bezoek kreeg en de thuisploeg met lege handen bleef staan. Nu is AGB hun buurman op Ookmeer maar daarvoor was het SLTO dat naast ZSGO speelde, net als toen DWS (Door Wilskracht Sterk) en SDW (Sterk Door Wilskracht) op Spieringerhorn buren waren. Moraal van dit verhaal is dat de afkortingen overeenkomsten vertoonden. (S)amen spel (L)eidt (T)ot (O)verwinning maar kan ook (Z)onder (S)amenspel (G)een (O)verwinning zijn. Dit zou de verklaring kunnen zijn waardoor de bezoekers van vandaag lager op de ranglijst staan dan verwacht. Vorig seizoen deden zij nog tot twee wedstrijden voor het eind mee voor het kampioenschap. Dat is nu ver weg. Een statige en lange scheidsrechter betrad iets voor aanvang het veld met de spelers in zijn kielzog. Daarna ging hij op het veld nog de spelerscontrole doen waardoor er om 11.06 uur pas werd afgetrapt. Zwanenburg toog meteen ten aanval en kreeg in de 4e minuut al zijn tweede corner. Eugene plaatste die afgemeten en scherp voor het doel en Bas van Leijden kopte snoeihard binnen: 1 – 0. Twee minuten later weer een aanval van Zwanenburg die op niets uitliep. Met niemand in de buurt ging de ZSGO keeper op de grond liggen en moest vervangen worden wegens een hamstring blessure. Een speler naam zijn plaats over. Die was er niet de oorzaak van dat Zwanenburg de voorsprong uit kon bouwen. Vanaf rechts probeerde Raymond Graal het eerst met een steekpass op Tim Reemer maar die poging werd afgeslagen. Raymond mocht in de herkansing, vond Dany die niet zelfzuchtig was en in de 13e minuut Bas de 2 – 0 liet aantekenen. ZSGO liet de bal wel regelmatig rond gaan maar bleek toch afhankelijk van individuele acties. Zo’n actie, waarbij 3 Zwanenburg verdedigers het nakijken hadden, werd in de 21e minuut op fraaie wijze met een kromme bal in de verste hoek, afgerond: 2 – 1. ZSGO wilde doordrukken maar liep zichzelf af en toe voorbij. Ook Zwanenburg probeerde het af en toe tot ineens de ZSGO verdediging net buiten de 16 de bal aan Eugene verspeelde. Die slalomde de 16 binnen, wist 3 spelers te misleiden en in de 30e minuut ook nog af te ronden: 3 – 1. Daarmee leek de rust aan te breken maar was het dezelfde speler die eerder scoorde, nu ineens van rechts op dook en in het allerkleinste hoekje in minuut 45 (+1) het net liet bollen: 3 – 2.
Ik was er niet gerust op en zag in de tweede helft een, vooral individueel, goed spelende bezoeker die in de pauze hun drie wissels meteen hadden ingebracht. Zwanenburg wisselde één keer. Sonny Staarthof kwam voor Kamiel Kesbeke. Zijn eerste ingreep was niet echt gelukkig op 20 meter vanaf de doellijn en leverde in de 56e minuut een vrije trap op voor ZSGO. De Zwanenburg muur stond goed en doelman Jim daarachter. De inzet was niet hard maar de opengelaten ruimte in de korte hoek was te groot: 3 – 3. Niels Oostwouder maakte zijn opwachting en was meteen duidelijk en dreigend aanwezig. ZSGO moest wat troepen terug trekken om erger te voorkomen. Niels kopte uit een voorzet net over. Hij stuurde Carl over links weg die het zelf had kunnen proberen maar de voor Tim Reemer te moeilijke oplossing zocht. Met nog een kwartier te gaan kwam Dennis Loogman er in voor Tim. Zwanenburg was optisch de mindere van ZSGO maar kreeg nog wel de beste kansen. In het laatste kwartier raakte de scheidsrechter ( die tot dan toe prima floot) ineens de weg kwijt. Hij floot alles tegen Zwanenburg. Een klein zetje, een tuimeling, allemaal vóór ZSGO. Zelfs toen Raymond Graal met een gestrekt been werd getackeld floot hij niet. Het eerstvolgende schouderduwtje van Zwanenburg bracht hem weer tot een fluitsignaal. Hij stak, met nog zeker 5 minuten te gaan en zonder blessuretijd, zijn vinger omhoog naar beide grensrechters. Nog één minuut te gaan. Een black – out? Maar gelukkig hervond hij zich weer en maakte de normale speeltijd vol. Die werd door Zwanenburg optimaal benut. Was Niels al meerdere malen over links dreigend geweest, nu, in de 89e minuut probeerde hij het over rechts. In een man tegen man duel liet hij één der klerenkasten op de zijlijn achter zich. Eenmaal bij de zijlijn van de 16 aangekomen zette hij voor. Dany maakte een overstapje waarna Bas de bal eigenlijk compleet verkeerd raakte maar door de rare stuit toch over de graaiende handen van de keeper tegen de touwen verdween: 4 – 3. Voor de tegenstander was de clubnaam vandaag van toepassing waarbij de vraag of dit terecht of onterecht was, misschien zelfs gestolen, na afloop wat mij betreft niet meer aan de orde.
Ja, weer een verbetering van een record. De 29 punten in 2016 was al goed. De 35 punten in 2017 was geweldig. Nu al 38 punten met nog 4 wedstrijden te gaan en nog kans op de 2e én/of de 3e periode. Volgende week om 11.30 uur naar koploper Bloemendaal 2 vlak bij het “kopje”. Al dan niet met de fiets, hoop ik alle Zondag 2 volgers daar te zien.
Reageer