Er was nog sprake van vorst aan de grond toen vanmorgen de spelers van het tweede ontwaakten. De temperatuur liep daarna al snel op en tegen de tijd van vertrek met de VIP-bus was het al +6. Het werd in Den Helder uiteindelijk max. 12 graden hetgeen zowaar een lentedag op 17 februari genoemd mag worden. Gezien de afstand (77 km) vond ik de supportersschare (mijzelf meegerekend) toch talrijk met 8 personen. Die zagen de volgende spelers aan de start verschijnen:
Ronald Hagman (doel), Wesley Koopmans (A), Milan Hengeveld, Rody Bottelier, Carl de Brouwer, Martijn Degeling, Thimo Hengeveld, Stijn Blankenagel, Patrick Selvi, Bas van Leijden, Dennis Loogman. Wissels waren: Sonny Stoortman, Dani Hulst, Tim Reemer, Jimmy Bovenlander.
Thuis werd het een bloedeloze 0 – 0 partij, waarbij onze keeper in de eerste helft 1 x moest ingrijpen en in de tweede helft niet eens in beeld is geweest. Het tweede verloor toen onnodig 2 punten, zoals dat daarna ook nog een aantal malen gebeurde.
De start was vandaag fenomenaal. FC Den Helder trapte af maar al ras wist Zwanenburg hen de bal te ontfutselen. Die werd meteen op links, de vrijstaande Dennis, gespeeld. Om hem te stoppen had Den Helder een overtreding nodig die, links van en net voor het strafschopgebied, door Thimo werd genomen. De inswinger werd door de inlopende Carl na 56 sec. met de binnenkant van de rechtervoet (Carl is linksbenig: red.) vóór de graaiende handen van de keeper binnen gewerkt: 0 – 1. Er zijn dan van die wedstrijden die 89 minuten later in deze score eindigen. Maar er zijn er ook waarin de tegenstander het niet op zich laat zitten en al snel langszij komt. Dat gebeurde vandaag dus want in de 6e minuut wist FC Den Helder er 1 – 1 van te maken. Hun bonkige spits stond hierbij aan de basis en die bleef lastig voor de Zwanenburg defensie. Toch was het Zwanenburg dat weer op voorsprong wist te komen. Een dieptebal op Patrick . Die liep door, de 16 binnen en in plaats van afleggen waagde hij een doelpoging. De bal ketste op de onderkant lat waarna de attente Martijn de rebound binnen schoot: 1 – 2. Naast mij mompelde Jaqueline Blankenagel wat tegen mijn medesupporters maar ik verstond het niet. Het spel ging verder en coach Mark riep vanaf de zijlijn dat we deze voorsprong langer dan 5 minuten moesten vast houden. Nog geen 3 minuten later produceerde een Den Helder speler een schotpoging van ruim 20 meter. De inzet was niet hard maar toch verkeek Ronald zich en zag de bal vlak langs zijn graaiende handen tegen het net verdwijnen: 2 – 2. Nog voordat Zwanenburg weer aftrapte vroeg ik aan Jaqueline wat zij nou gezegd had. Het antwoord was: “We winnen met 3 – 4”. Het spel van Zwanenburg werd een beetje onrustig ofwel onzeker en de op de laatste plaats staande tegenstander (6 uit 13. Red.) begon er in te geloven. Hun geloof werd beloond. Op een diepe en eigenlijk kansloze bal ging onze keeper, na enige twijfel, toch maar achteraan. Door de twijfel was hij te laat en was vlak voor rust de 3 – 2 een feit.
In de rust werd er gewisseld. Sonny en Dani kwamen voor Thimo en Stijn. Zwanenburg begon, net als bij het begin, voortvarend en in de 47e minuut zette Patrick goed door, ging de keeper voorbij en leek de bal in een leeg doel te gaan deponeren. Juist op dat moment tikt de op de grond liggende keeper met zijn hand het standbeen van Patrick nog even aan. De 11 meter werd een prooi voor Dennis die daar prima mee om kan gaan: 3 – 3. Het spel ging op en neer en vooral de bonkige spits van FC Den Helder werd goed in bedwang gehouden door de ook niet al te licht uitgevallen Sonny. De belangen waren groot en bij Den Helder werd het credo: “niet verliezen”. Met nog een kwartier te gaan mocht Tim ten faveure van Dennis nog opdraven. In de 80e minuut werd door de Zwanenburg coaches vanaf de zijlijn geroepen: “dan maar 1 punt”. Beide ploegen wilden graag winnen maar absoluut niet verliezen. Het leek op een “draw” af te stevenen. Ook toen links, halverwege op de Den Helder helft, Zwanenburg in de 87e minuut nog een vrije trap kreeg. Milan slingerde de bal tot voorbij de tweede paal en het zag er niet dreigend of gevaarlijk uit. Maar dat was buiten de waard gerekend want daar stond Tim Reemer. Die kreeg de bal op zijn hoofd waarna die met een boog, tegendraads, over de 1.90 meter lange keeper tegen de binnenkant van het zijnet binnen sloeg: 3 – 4. Binnen een mum van tijd waren de resterende 3 minuten voorbij. Er was wat gewisseld. Geen blessurebehandelingen binnen de lijnen geweest maar voor de zoveelste keer dit seizoen liet de matige leidsman eindeloos door spelen. Nadat dit eerder dit seizoen al de nodige punten had gekost hield Zwanenburg stand en klonk in de 96e minuut(???) het bevrijdende eindsignaal. Omdat Hillegom vandaag verloor stijgt het tweede weer een plaats. Dat zou zo kunnen blijven als volgende week uit bij, in en tegen Hillegom er weer gewonnen gaat worden. Veel spelers ogen onzeker. Onder de indruk van de 1e klasse?! Zo van NAC tegen AJAX. Maar waarom die schroom? Ik heb door die onzekerheid al te veel onnodige punten weg zien vloeien. Volgende week met overtuiging van eigen kunnen naar de bollenstreek.
Arie Keuning
Reageer