Toen het daglicht zich aandiende ontwaakte ik, volgens mijn biologisch ritme, bij een kraakhelder heelal. De eerste zonnestralen lieten daarna niet lang op zich wachten. Goed geluimd toog ik wat later in de ochtend richting het sportcomplex om in Zwanenburg op de dijk op één van de meest idiote afzettingen te stuiten. Bij het voetbal krijgt iemand die een onbezonnen overtreding maakt een rode kaart. De ambtenaar die dit bedacht heeft moet die ook krijgen en ander werk gaan zoeken. Eenmaal, toch nog net op tijd, aangekomen zag ik dat het tweede aantrad met de volgende spelers:
Ronald Hagman (doel), Raymond Graal, Milan Hengeveld, Rody Bottelier, Wesley Koopmans (A), Martijn Degeling, Stijn Blankenagel, Dave Buijs, Timo Hengeveld, Bas van Leijden, Tim Reemer. Wissels: Volkan Aksoy, Eugene v.d. Bor, Dave Hofman, Mike v. Veen.
Nadat de wedstrijd in gang was gezet door een geheel in het zwart gehulde scheidsrechter bleek al ras dat Zwanenburg zich verzekerde van het nodige balbezit en een hortend en stotende balcirculatie. Het tweede vertoefde daardoor veelal op de andere helft. Het duurde tot aan de 11e minuut alvorens de Spartanen zich rond de 16 van Zwanenburg lieten zien. Tot uitgespeelde kansen kwam het tot die tijd en nog enige tijd daarna aan beide kanten niet. De wil was er wel maar vooral bij het tweede kwamen te veel ballen niet op de bedoelde bestemming aan. Soms was er ook geen sprake van enige bestemming en deed iemand maar wat. De tegenstander ontwaakte zo zoetjesaan en mengde zich meer en meer in het strijdgewoel. Dat leverde na een half uur spelen een Spartaanse strijd op. De corpulente man in het zwart had de eerste 30 minuten alles vanuit de middencirkel gevolgd met soms dubieuze beslissingen tot gevolg. Zo werd Raymond Graal onbezonnen hard aangepakt waarop geen fluitsignaal volgde. Een opmerking van één der spelers daarover leverde wel geel op. Hét kenmerk van een leidsman die zeker niet op 1e klasse niveau thuis hoort. Dit gegeven kon niet voorkomen dat na een interceptie van Zwanenburg, Rody in de 38e minuut de bal bij Timo inleverde. Die zag op rechts verdediger Raymond de rol van de afwezige Camiel overnemen en liet een bloedzuivere pass in diens loop vertrekken. Raymond hield het overzicht en rondde met een inzet bij de tweede paal keurig af: 1 – 0. Het tweede liet tot aan de rust geen steken vallen dus werd het even bijkomen met een voorsprong op zak. De rust duurde ruim 20 minuten. De scheidsrechter bleek op zijn versnapering te wachten die wat laat maar uiteindelijk toch nog werd verstrekt.
Zou dit van invloed gaan worden in de volgende 45 minuten. Daar zag het niet naar uit. Wel bleef de man om de meest onbenullige dingen de gele kaart uit zijn zak tevoorschijn toveren waarvan de teller na afloop op 8 stuks stond. Ondertussen begonnen de Spartanen meer en meer aan te dringen in een poging hun achterstand ongedaan te maken. Zwanenburg, dat in de rust Volkan en Eugene in bracht voor Milan en Stijn, hield stand en kwam er af en toe niet ongevaarlijk uit. Maar net als in de eerste helft waren veel goede bedoelingen onzuiver die soms vervaarlijke tegenstoten opleverde. Zo rond de 75e minuut kreeg Eugene de bal. Die werd ongenadig neergemaaid maar een fluitsignaal met bijbehorende kaart bleef in het zwarte pak gehuld. Eugene krabbelde nog wel op maar moest toch het strijdtoneel verlaten. Dave Hofman trad aan. Zwanenburg moest verder terug maar kwam er in de 80e minuut even snel uit. Tim Reemer werd alleen op pad gestuurd en moest nog 30 meter overbruggen om de keeper kwijt te spelen. Hij kon zonder verdere hinder zijn gang gaan maar wilde helaas de sluitpost voorbij lopen aan de kant waar die juist naar toe ging. Mike verving hem meteen daarna. Aan de andere kant redde Wesley op de doellijn en even later ook Timo nog eens. De officiële speeltijd zat er bijna op toen uit- en om het niets de fluitist een penalty aan de tegenstander schonk. Dat die nergens op sloeg dus volkomen onterecht was bleek toen Ronald, die de hele wedstrijd al zijn mannetje stond, de inzet op knappe wijze keerde. Zwanenburg stak nog een keer over en Bas waagde uit een moeilijke hoek een doelpoging. Die belande op de staander en er was niemand om de rebound te benutten. Het werd aftellen nadat de 90e minuut voorbij was gegaan. Zwanenburg stond met de rug tegen de muur en het wapengekletter was niet van de lucht. Eén minuut, 2 minuten, 3, 4, 5, 6 minuten extra waren er al verstreken en de scheids wachtte net zo lang tot de Zwanenburgse voorsprong zou gaan sneuvelen. En dat gebeurde toen een Spartaanse voorzet leek te mislukken en aan iedereen voorbij zou gaan. Maar bij de tweede paal dook ineens nog een Spartaan met een lans op om in de korte hoek toe te slaan: 1 – 1. Wéér niet gewonnen. Dat moet overigens dit seizoen de eerste keer nog worden. Bleef het tweede eind vorig seizoen 7 maanden ongeslagen, dit seizoen zit het (nu 3 maanden) nog zonder overwinning. Een plek in de gevarenzone is daardoor nu een feit.
Reageer