Zondag 2 volgende ronde en laatste kans

Goed op tijd toog ik hoopvol (bij winst directe promotie naar de 1e klasse) naar de wedstrijd van deze dag. Na een zoekpartij en met hulp van iemand uit Hoorn wist ik het veld van Always Forward aldaar te vinden. Naar later bleek was ik niet de enige. Ik had alleen de aftrap gemist en 2 kansen voor de Westfriezen waarbij hun nummer 11 snel en behendig was. Zwanenburg begon zich na een kwartiertje te herpakken en er was sprake van een gelijk opgaande wedstrijd. De Westfriezen oogden bij hun aanvallen wat dreigender dan Zwanenburg en verdedigend hadden zij de boel, met twee bonken van kerels, goed onder controle. Die tactiek werkte en in de 31^e minuut ontdeed hun nummer 11 zich over links van twee Zwanenburg verdedigers, zette voor en na de intikker verscheen de 1 – 0 op het bord. Zwanenburg zette daarna aan en had, toen Dani onreglementair binnen de 16 werd afgestopt, een penalty moeten hebben. De leidsman deed alsof hij niets gezien had. Dennis Loogman werd , hoe kan het anders, over links drie maal op pad gestuurd maar de voorzetten vonden geen vervolg. Even volle druk op de Westfriezen leverde een bal op de bovenkant lat op. Rust, waarin menig Zwanenburg supporter (totaal 23) meende dat wij deze partij absoluut niet hoefden te verliezen.

De tweede helft begon Zwanenburg goed maar net als in de eerste helft was het zoeken naar een opening. Dat breiwerk werd af en toe te ver doorgevoerd. De bal in de 16 gooien, een schot van afstand proberen kan ook tot iets leiden maar dat gebeurde niet. Een steekpass op Dani leek op een penalty uit te draaien maar nu had de leidsman zijn oogkleppen even dicht geklapt. Toch leverde het Zwanenburg overwicht wat op. Bij het 23^e breiwerk werd net binnen de 16 de volledig vrij staande Dani op zijn ideale plek gevonden. Die aarzelde niet en schoot in de 56^e minuut fraai binnen: 1 – 1. Hij kreeg 10 minuten later nog een geweldige kans maar schoot toen net naast waarna hij zich 5 minuten lang achter zijn oren heeft gekrabd. Daarna werd het weer geruime tijd een gelijk opgaande strijd. Bas van Leijden en Eugene v.d. Bor claimden nog een penalty maar blijkbaar stond dat woord niet in het boek van de scheidsrechter. Ik meende te zien dat hij daarna een bladzijde van zijn woordenboek omdraaide. Meteen daarna, in de 71^e minuut, werd hun nummer 11 diep aangespeeld en op de rand 16 wilde die een truckje uit halen. Hij verslikte zich daarin en stortte vervolgens, als gevolg van kramp, net binnen de 16 ter aarde. Camiel schoot de speler even te hulp en toen beiden hand schuddend het spel weer wilden vervolgen stond, tot hun en ieders verbazing,  de leidsman bij het elf meter rondje. Vlak voor mij stond de harde supporterskern van Westfriezen en ik hoorde hun zeggen: Suks (dat) hiet (heet) geluk. Jimmy dook nog wel naar de goede hoek maar kwam wat lengte te kort: 2 – 1. De nummer 11 was op en werd gewisseld. Zwanenburg ging in het laatste kwartier voor alles of niets met invallers Niels Oostwouder en Tim Reemer extra in de aanval. Het was dreigend en vooral Jurriaan ten Hoonte (man van de wedstrijd!) liet zich verdedigend en aanvallen niet onbetuigd. Een schot van afstand van Milan ging net voor langs, terwijl doorgaans de Westfriezen met 8 man in en rond de 16 hun cadeau gekregen voorsprong verdedigden. In de 83^e minuut was het gedaan. Westfriezen counterden en kwamen op 3 – 1. Zij mogen volgend seizoen proberen om minder dan 17 keer te verliezen. Zwanenburg kon het niet winnen van deze tegenstander en mijn conclusie is dan dat wij niets in de 1^e klasse te zoeken hebben. Er komt nog een derde en laatste kans aan om te promoveren. De kans om geschiedenis te schrijven blijft dus nog. De prestatie tot nu toe is al uniek. Over het vervolg wordt u door onze hooggeleerde specialist voetbalzaken, de heer Drs. A. Hoogland de komende week verder geïnformeerd.