Zondag 2 flikt het weer

In tegenstelling tot gisteren kon ik vanmorgen rustig aan doen. Bovendien had ik vandaag twee wedstrijden te gaan in plaats van vier. Bij het betreden van het complex zocht ik meteen mijn hangplek, net naast de ballenvanger, vóór de kantine op. Tegenstander Arsenal was volledig in het zwart gehuld en na 1 minuut stilte mochten die ook de aftrap nemen van de voor mij bekende scheidsrechter. Al na 3 minuten ontstond de eerste kans. Luka werd door een goede pass van Frank alleen op de keeper af gestuurd maar was nog niet volledig bij de les. Bovendien stuiterde de leren knikker voor zijn rechter voet en daar loopt hij alleen op. Nog eens 3 minuten later verscheen Arsenal voor de eerste keer bij de 16 van Zwanenburg. Het eindeloos rond spelen, nog een tikkie terug en opzij werd door het druk zetten van de tegenstander abrupt onderbroken en vanaf rechts drong een speler de 16 binnen. De voorzet volgde en de inzet van dichtbij werd door keeper Ryan gepareerd. Helaas werd de bal niet meteen rigoureus weg gerost en nogmaals tikte Ryan de bal van de lijn. De derde inzet was hem te machtig: 0 – 1. Het duurde even voordat Zwanenburg zichzelf hervond en de dreiging van Arsenal meer en meer controleerde. Zelf wist het vooralsnog voorin geen potten te breken zodat we enige tijd een gelijk opgaande wedstrijd zagen. Naarmate de tijd vorderde kreeg Zwanenburg wat meer de overhand en speelde het spel zich grotendeels, vanuit mijn positie gezien, aan de overkant af. Daar kreeg Zwanenburg in de 35^e minuut een corner en daaruit werd een doelpoging gewaagd, die werd gepareerd en er volgde een tweede inzet. Ook die werd geblokt maar Rody wist na deze scrimmage de bal toch de beslissende tik te geven: 1 – 1.  Zo af en toe was Arsenal gevaarlijk maar dat was niet door eigen toedoen. Verkeerde passes of terugspeelballen waren daar debet aan. Gelukkig stond keeper Ryan dan telkens zijn mannetje. Zwanenburg ging brutaal verder met de drang naar voren en zie. In de 38^e minuut was het weer raak maar kon niet ontwaren wie daarvoor verantwoordelijk was. Hoe dan ook: 2 – 1. En het kon niet op. Zwanenburg bleef hoog spelen en Arsenal was de weg kwijt. De steeds beter spelende Louis kreeg loon naar werken toen hij in de 42^e minuut de 3 – 1 aan liet tekenen. Zo denk je “het wordt niks vandaag” en zo ga je met een betrekkelijk riante voorsprong de rust in.

Die gebruikte ik om binnen “effe bei te komme” (R.M. 1988) . Op tijd verliet ik het etablissement en zag Dirk Vaandering op mijn plek staan.  Al pratend met hem kwamen de spelers weer het veld op en Dirk zei dat die “kleine” er aan kwam. Luka, een kop groter dan zijn Opa, kwam hem even begroeten. Beiden riepen we Luka nog even toe dat hij er in de tweede helft nog eentje moest maken. Na de aftrap ging Arsenal doldriest op jacht naar de aansluiting maar kreeg de pin op de neus. Een goede dieptepass op Luka werd door hem op waarde ingeschat en kwam nu wel aan de goede kant van zijn schotschoen. Hij trakteerde opa Dirk op een fraaie treffer: 4 – 1. Even leek Arsenal rijp voor de sloop maar dat ging hen toch te ver. Het was te prijzen dat zij er nog een wedstrijd van probeerden te maken maar dat lukte uiteindelijk niet. Wel zag de hoogbejaarde leidsman, wiens actieradius tot wandelingen rond de middencirkel beperkt bleef, dat Arsenal in de 90^e minuut het blazoen nog even wist op te poetsen: 4 – 2. Keeper Ryan was daarbij kansloos maar was wel “man of the Match”.

Het tweede flikte het weer en het was wederom een “HVB tje”.  Nu ging, na deze overwinning, het tweede over Arsenal heen maar ook over DIOS en Kampong die beiden verloren en staat ineens bij de top 5. Nu twee weken geen voetbal(?) en het is te hopen dat het tweede op 5 maart verder gaat op de ingeslagen weg.