In de laatste 6 weken speelde het tweede slechts 2 wedstrijden, waaronder een op 2e paasdag. Daarvoor was het tweede 2 weken en daarna wederom twee weken vrij?! What de Fuck spelen op 2e paasdag! Onzin! Tijd zat en de competitie had al klaar kunnen zijn. Maar ja, je moet toch het gevoel krijgen dat je waar voor je geld krijgt. Dat gaat voor het tweede naar alle waarschijnlijkheid in ieder geval op. Nadat telkenmale op cruciale momenten van ploegen werd verloren die onder het tweede stonden is de één na laatste plaats nu het gevolg. Samen met Lucille Hulst toog ik om 9.45 uur richting Breezand, waar de spelers al een uur eerder ook in die richting waren vertrokken. Daar aangekomen zagen wij de volgende opstelling van Mark von Mauw en Maarten Kooter:
Ronald Hagman(doel), Camiel Kesbeke, Rody Bottelier (A), Milan Hengeveld, Carl de Brouwer, Dani Hulst, Mitch Sneijders, Martijn Degeling, Dennis Loogman, Patrick Selvi, Bas van Leijden. Wissels: Wesley Koopmans, Thimo Hengeveld, Stijn Blankenagel, Niels Oostwouder, Jimmy Bovenlander.
ZAP 2 begon waar het in Zwanenburg (0 – 3)mee geëindigd was. Hoog baltempo en bovenop de man. Het leek al na 5 minuten raak te zijn maar de opgelegde kans werd door de ZAP aanvaller hoog over geschoten. Na 11 minuten was het wel raak. Een nonchalante inspeelbal werd onderschept en met een overtal werd Zwanenburg uitgespeeld: 1 – 0. Even sloeg ik, net als afgelopen woensdag na de 2 – 1, mijn handen voor de ogen en mij afvragend; “waar gaat dit naar toe”. Een snelle tweede goal bleef gelukkig uit en in de 20e minuut wist Zwanenburg zowaar een aanval te produceren. Die werd door Patrick Selvi besloten met een schot op doel waarbij de keeper serieus in actie moest komen. Daar bleef het in aanvallend opzicht bij in de eerste helft. ZAP 2 zag nog wel kans de score te verdubbelen voordat de wedstrijd halverwege was.
In de rust vernam ik van de vandaag dienstdoende grens Hans Bottelier, dat vaste assistent Hans Hengeveld zwaar geblesseerd was geraakt bij een potje tennis. Beiden gingen wij, naar ons idee, een zware tweede helft tegemoet. Er was duidelijk sprake van een klasse verschil.
Maar zie. Bas (blessure) en Mitch bleven achter waarvoor Thimo en Niels hun opwachting maakten. Beiden voegden iets extra’s toe en Niels deed dat vooral aanvallend. Binnen 10 minuten creëerde Zwanenburg drie kansen. De eerste ging net voor langs, de tweede net over en de derde sloeg binnen, nadat Niels op rechts doorbrak, goed voorzette en Dennis in de 55e minuut ouderwets beheerst binnen tikte: 2 – 1. Zwanenburg bleef nu de tegenstander vroegtijdig aanpakken, aanvallend te werk en de gelijkmaker hing in de lucht. Maar veel goede bedoelingen waren het net niet waardoor het ook achterin opletten bleef. Zwanenburg kreeg drie corners na elkaar maar die leverden niets op. ZAP counterde zo af en toe. Een uitval over rechts leek een kwartier voor tijd op niets uit te draaien. De wanhoopsvoorzet vanaf de zijlijn ketste tegen de paal en stuitte daarna omhoog tegen een ZAP hoofd: 3 – 1. Het was gedaan maar de kopjes gingen niet hangen hetgeen te prijzen viel.
Concurrent LSVV verloor terwijl De Westfriezen een punt pakten. Voor aanvang van deze competitie heb ik verkondigd dat bij evenveel punten als wedstrijden ( 24 uit 24 nu dus) behoud in de 1e klasse zou betekenen. Met nog twee wedstrijden te gaan tegen top 6 ploegen lijkt dit niet meer haalbaar. Of zijn de wonderen de wereld nog niet uit. Een aanvallende instelling, zo van alles of niets, kan misschien nog wat opleveren. Om te beginnen volgende week in de laatste thuiswedstrijd van deze competitie tegen De Zouaven.
Arie Keuning
Reageer