Vanmorgen bereikte ons de mededeling dat afgelopen zondag Willem Franken op 77 jarige leeftijd is overleden. Willem was al geruime tijd ziek en had die vreselijke sluipmoordenaars ziekte, ofwel kanker. Tijdens zijn ziekte ging het met de nodige ups en downs maar de strijd was ongelijk.
Willem werd, net als vele anderen van zijn leeftijd, lid van SV Halfweg zo gauw dat mocht. Zijn voetbalkwaliteiten bleven niet onopgemerkt en op jonge leeftijd kwam hij al in het eerste elftal te spelen. Dat heeft hij jaren vol gehouden totdat ergens midden jaren ’70 een jongere generatie aan de deur klopte. Samen met een aantal anderen, want hij kon het niet laten, ging hij door in het tweede elftal. Samen met o.a. Ton Heemskerk (Tokkel) en Ton Bloemberg had het tweede een geweldig elftal en deed mee voor het kampioenschap. Willem had een geweldig schot over zich en kwam met zijn linkspoot vaak verrassend uit de hoek. NAS zat ook in die competitie en ik vergeet nooit dat we daar “uit” met 1 – 2 wonnen. Wim maakte toen vlak voor tijd met een diagonale schuiver in de verste hoek de winnende. Hij liep na afloop met tranen in zijn ogen het veld af. Toen ook het tweede iets te veel van het goede werd besloot hij nog in het Veteranen elftal te gaan spelen.
Buiten het veld was Willem altijd een zachtaardige man die alles betrekkelijk vond en veel in het midden liet. Maar in het veld bleef hij tot zijn laatste wedstrijd aan toe, heel fanatiek. Zijn medespelers, zijn coaches en ook menig scheidsrechter moesten het vaak ontgelden. Op een bepaald moment gaf hij de brui aan het voetballen, maar toen in 2017 begonnen werd met het wandelvoetbal was Willem er ineens weer als de kippen bij. Aan snelheid had hij ingeboet, zijn pegels waren wat minder hard, maar om hem van de bal te krijgen moest je van goeden huize komen. Hij hoopte nog lange tijd met het wandelvoetbal van het spelletje na te kunnen genieten maar dat was hem helaas niet gegund. Vanmorgen hebben zijn 65+ medespelers 1 minuut stilte in acht genomen.
Ja, Wilco, Irma en verdere verwanten, wat heeft jullie vader en opa van het voetbalspel genoten. Het was zijn alles. Willem, rust zacht en voor de familie veel sterkte gewenst.
We gaan Wim zeker op de dinsdagochtend missen en dan heb ik het over het mopperen als het niet naar zijn zin ging, het vasthouden van de bal, want het was moeilijk om die van hem af te pakken, maar vooral de gezelligheid bij het koffiedrinken na de wedstrijd.
Willem Franken was een speler die elk team nodig heeft,knapte veel werk op voor de wat meer talentvolle teamgenoten.Bleef gaan met veel fanatisme,wat we nu misschien een box to box speler zouden noemen.echte sv Halfweg man,met inderdaad een goede pegel in de benen.In de tijd van NAS en Halfweg altijd lekker zeiken op de buren,langs de lijn en dan maar hopen dat de Roomse verliezen.Clubman die in het rijtje met o.a. ome Piet vd Oord(zijn broer ome Dirk),Torre Tienstra,Potje Jeurissen,Jan de Regt en fam Vaandering zeker niet misstaat!In mijn elftal door de jaren heen uiteraard voor hem een basisplaats.Dit team bestaat dan verder ook uit:Bram de Boer,Theo Meeuwissen,John Frederiks,Piet Karelse en last but bot least Wim Schouten en Ronald Hogenbos.