Zondag 2 en 3 spelen weer voor het echie

Vandaag speelden het 1^e, 2^e en 3^e elftal hun eerste wedstrijd in de poule voor de beker. Het 1^e moest naar Amersfoort. Reden voor mij om thuis naar het tweede en het derde te gaan kijken.

Zondag 2 nog niet op scherp.

Hoofddorp 3 was vandaag de tegenstander. Dat was voorheen het 4^e en vaak een plaag voor het tweede. Zij misten 3 belangrijke spelers. Nu was het al ras duidelijk. Van meet af aan bepaalde Zwanenburg het spel en drong Hoofddorp steeds achteruit. De dertigers of een enkeling nog iets ouder moesten het van hun techniek en overzicht hebben. Bovendien, zoals altijd, ging de trukendoos geregeld open, werd fysiek geweld niet geschuwd en waren de tuimelingen en intimidaties niet van de lucht. De scheids trapte er gelukkig niet in waardoor Zwanenburg gewoon kon blijven voetballen en op een gegeven moment verdiend op een 1 – 0 voorsprong kwam. Niet veel later werd die voorsprong, na een goede aanval, verdubbeld. Toen vlak voor rust Zwanenburg ook nog een penalty kreeg leek de wedstrijd gespeeld. Helaas werd de penalty jammerlijk gemist. Ik meende dat Hoofddorp in de tweede helft conditioneel het onderspit zou gaan delven. Meteen na rust was het al snel weer raak voor Zwanenburg en leek een monsterscore in het verschiet. Maar pech (2 x op de lat + 1 x tegen de paal) en onzorgvuldigheid voorkwamen dat. Nou ja dacht ik, als we de 0 maar houden. Ook dat lukte niet maar verder kwam het niet. Zo bleef het 3 – 1. Bij komende wedstrijden tegen het 2^e van RODA’23  (vriendschappelijk a.s. dinsdag) en op 13 september uit tegen Bloemendaal 2, (beiden hoofdklasse) zal duidelijk worden waar Zwanenburg 2 staat.

Zondag 3 op schot.

Na even na genieten zag ik drie kwartier voor aanvang een team van tegenstanders al voortvarend aan de warming – up beginnen. Het was het 2^e elftal van het vermaarde RKAVIC 2. Ooit samen met DCG en Aristos de grootste clubs van Amsterdam e.o.. De club die ooit in de hoogste klasse der amateurs uit kwam met de bekende broers Kramer. Rob was mijn leraar in die tijd en Frank speelde later bij Volendam en werd een bekend TV presentator.  Onder leiding van trainer Bert Loogman en zijn Compaan Jos Tetteroo, vertrok het 3^e fanatiek en met volle overtuiging uit de startblokken.  Na 10 minuten raakte de bal tussen de palen het net. Het derde was zwaar de bovenliggende partij en maakte het ene na het andere doelpunt. Bij rust was het 7 – 0. Zou het in de dubbele cijfers kunnen geraken. Het spel werd wat frivoler maar ook de drang om er nog een paar in te schieten bleef zodat al te veel individuele hoogstandjes uitbleven en het teamspel de boventoon voerde. Zodoende werden de dubbele cijfers gehaald. 12 – 0 wel te verstaan. Aristos bestaat al lang niet meer. Hoe zal het RKAVIC verder vergaan.