Zondag 2, Tien tegen twaalf

Er zijn dagen dat alles mee zit maar helaas zijn er ook dagen dat alles tegen zit. Het tweede moest vandaag tegen Kampong 3 dat Utrecht als thuishaven heeft. Vlak naast de Galgenwaard, hetgeen geen erg positieve naam is voor een stadion. Mogelijk is menigeen daar al verhangen. De presentatie van de dienstdoende scheidsrechter vóór aanvang van de wedstrijd, kwam niet relaxed over. De man stond bol van arrogantie en na een uitgebreide controle werd er om 11.02 uur afgetrapt. Zwanenburg nam meteen het initiatief en troefde de wat oudere, maar geroutineerde, spelers veelal af. De precisie om ook al snel tot resultaat te komen ontbrak echter. De oudste speler van Kampong (43) werd door zijn medespelers “opa” genoemd. Hij probeerde zoveel mogelijk zijn team te regisseren en liep zelf van links naar rechts en van voor naar achter. Hij leek te beschikken over een soort van blaasbalg longen waarop ik alleen maar jaloers kan zijn. Toch behield Zwanenburg het overwicht. Kampong begon er wat forser in te gaan en in de 18e minuut kreeg Timo de bal aangespeeld. Er volgde een onbesuisde actie van een Kampong speler die op zijn voet ging staan. Timo trok van pijn zijn voet snel terug en wat volgde was ongelooflijk. Timo kreeg een rode kaart. De leidsman meende dat hij na trapte waarvan geen sprake was. Ook niet volgens een Kampong aanhanger. Voor de vorm en na enige bedenktijd gaf hij de Kampong speler nog wel een gele kaart. Vanaf dat moment vroeg ik mij af of de leidsman misschien lid was van Kampong of er enig belang in had. Een niet goede inworp van Zwanenburg werd af gefloten. Een nog meer verkeerde inworp van Kampong mocht gewoon door gaan. Zwanenburg wisselde na een half uur spelen noodgedwongen tussendoor. Melle de Graaf kon niet verder en Thom van Es kwam. Kampong kreeg een penalty omdat Milan zijn uitgestoken been binnen de 16 iets te lang omhoog hield. Was keeper Tijn Koster vorige week nog penalty killer, nu was hij kansloos; 1 – 0. Een goed uitgespeelde counter bracht Kampong zelfs op een 2 – 0 voorsprong. Zwanenburg bleef het proberen. Milan kreeg een trap en hinkelde even rond en Mitch overkwam hetzelfde zonder een vrije trap tot gevolg. De leidsman bleef zijn stempel op de wedstrijd drukken en toen hij zich weer eens, onterecht, liet gelden ontlokte het de altijd vriendelijke en mild gezinde Roek van Wieringen vanaf de tribune de roep; “Nu ben jij even de baas, straks moet je weer afwassen”. Ook met tien man oogde Zwanenburg sterker en kreeg nog twee goede kansen (Patrick en Bas) om vóór de rust de aansluiting te vinden. Maar het geluk en de precisie ontbrak. Over de tweede helft kan ik kort zijn. Zwanenburg werkte hard, wilde wel maar kon niet. Te veel onnauwkeurigheid, besluiteloosheid, onzuiverheid en gebrek aan overtuiging leverde, ondanks met 10 man spelend, een optisch overwicht op maar geen enkel rendement. De hoofdrol werd vandaag opgeëist door de man in het zwart, die in de 75e minuut nog een extra cadeau aan Kampong gaf waardoor het nog 3 – 0 werd. Een wat oudere heer en dame hadden na 30 minuten in de eerste helft achter mij plaats genomen op de tribune. Beiden gaven te kennen weinig verstand van het spelletje te hebben en waardeerden het door Zwanenburg vertoonde spel. Van de scheidsrechter snapten zij niet veel en na afloop van de wedstrijd kon de dame het niet laten dit even persoonlijk aan hem te melden. Omdat zij onpartijdig was kon hij gelukkig geen kaart trekken. Het was tien tegen twaalf vandaag en het 2e verloor. Vorige week schreef ik nog: “Thuis werd met pijn en moeite van deze geroutineerde ex 1e elftal spelers met 2 – 1 gewonnen. Maar ja, eerder behaalde resultaten ………… “ Tijdens de 3e helft zagen we dat koploper SDZ 2 had verloren en ook nr. 3 Hooglanderveen. Bij winst had Zwanenburg 2 dus koploper kunnen zijn. Het staat nu op de 4e plaats. Niks mis mee en bij winst komende zondag thuis om 11.00 uur tegen Sporting ’70 (uit werd het 3 – 3) blijft het tweede mee doen in de top 5.