De eerste competitiewedstrijd was uit in Wervershoof. Vandaag was het nog iets verder weg (6 km) namelijk in Grootebroek tegen de Zouaven, die na 2 wedstrijden aan de leiding gingen. Beide ploegen waren dus nog ongeslagen maar het verschil was desalniettemin 4 punten. Op het sportpark “De Kloet” , alwaar Frank en Ronald de Boer hun eerste competitieballetjes trapten, kon Zwanenburg 2 zijn borst dus nat maken. Een “Kloet” heeft overigens niets met voetbal van doen. Het is een speciale lange stok om een schuit zonder motor in de smalle Noord – Hollandse slootjes vooruit te duwen bij het binnenhalen van de oogst van het boerenland.
Zwanenburg begon met: Ronald Hagman (doel), Volkan Aksoy, Milan Hengeveld, Wesley Koopmans (A), Raymond Graal, Martijn Degeling, Rody Bottelier, Timo Hengeveld, Stijn Blankenagel, Dani Hulst, Bas van Leijden. Wissels: Carl de Brouwer, Tim Reemer, Davy Hofman.
Ondanks wat omleidingen was ik nog getuige van de aftrap op een her en der gerepareerd kunstgrasveld. De Zouaven wisten nog niet precies wat voor vlees zij in de kuip hadden en tastten aanvankelijk het spel even af. Al ras werd voor hen duidelijk dat onze nummer 3 (Milan) de man met de passes was en hun spits werd gesommeerd daar kort op te blijven. De coaches van Zwanenburg leken optimisten te zijn met een 4 – 4 – 3 opstelling tegen de koploper, waarschijnlijk onder het motto: “wie niet waagt, die niet wint”. In de 11e minuut werd door Stijn een poging gedaan om tot een aanval te komen. Zijn bedoeling werd doorzien hetgeen leidde tot balverlies op het middenveld. De daarop volgende tegenstoot van de Zouaven was snel en effectief: 1 – 0. Van Zwanenburg kant was er af en toe wat diepgang maar die kwam dan als enige van linker(?) verdediger Raymond. In de 23e minuut deed aanvoerder Wesley een poging tot opbouwen maar plaatste de bal recht in de voet van een tegenstander. Eenzelfde scenario ontrolde zich als bij het eerste doelpunt. Snel en effectief: 2 – 0. Spits Bas was en bleef een roepende in de woestijn. Er waren geen lopende en diepgaande spelers om hem heen. Toch was hij degene die nog vóór rust in de 42e minuut een rollertje tussen de palen op het doel van de tegenstander wist te plaatsen.
De keeper van de Zouaven vertelde mij in de rust dat hij niets te doen had gehad. Waar de goed leidende scheidsrechter aanvankelijk een geel shirt aan had, verscheen hij na rust ineens met een blauw shirt. Zou hij erg gezweten hebben bij 13 graden? Hoe dan ook had ik nog een beetje hoop. Die vervloog niet lang na de hervatting toen in de 52e minuut weer knullig de bal bij een tegenstander werd ingeleverd en de tegenstoot ongenadig effectief werd benut: 3 – 0. De tegenstander speelde op 1e klasse niveau en Zwanenburg kwam daarbij te kort. Er werd aan beide kanten gewisseld. Bij de Zouaven wel 5 x waarbij duidelijk was dat ook Grootebroek een multiculturele samenleving kent. Er liepen ook een paar spelers bij die geen bollenrapers of piepersrooiers waren. Zij waren het die de uitslag nog naar een hogere score brachten. Dit keer niet door fouten van Zwanenburg kant maar gewoon op snelheid en effectiviteit. Mogelijk had keeper Ronald nog één doelpunt kunnen voorkomen door op tijd uit te komen. Het werd daardoor 5 – 0 waar het ook bij 4 – 0 had kunnen blijven. Van de andere kant redde hij nog een paar keer knap op de lijn. Tim Reemer kreeg nog een uitgelezen kans om de eer te redden maar zijn boogbal belande op het dak van het doel i.p.v. aan de binnenkant. De tegenstander was duidelijk een maatje te groot. Vooral het gemis van Camiel Kesbeke, Dennis Loogman, Jurian ten Hoonte en Niels Oostwouder was vandaag duidelijk zichtbaar. Maar niet getreurd. Er komen nog kansen genoeg tegen clubs waar Zwanenburg niet voor onder hoeft te doen. Scherpte en effectiviteit is dan wel een vereiste. Een mooie uitdaging voor de coaches en (vooral jonge) spelers ligt dus nog in het verschiet. Komende zondag weer om 11.00 uur thuis voor nieuwe kansen.
Reageer