Er zijn van die wedstrijden waarbij een speler bepalend kan zijn voor zijn elftal. Hij trekt de kar zoals dat dan heet. Als hij dan ook nog eens scoort of een goede assist geeft dan heeft hij zijn stempel op de wedstrijd gedrukt.
Het tweede speelde vandaag thuis en kreeg de nummer 5 van de ranglijst op bezoek t.w. Velsen 3 dat bij winst, met nog een wedstrijd in te halen, Zwanenburg voorbij zou kunnen steken. Om 11.05 uur werd er afgetrapt en beide ploegen zochten meteen de aanval. Dat is immers de beste verdediging. Af en toe klonk er een fluitsignaal van de kleinste man van het veld waarbij beide partijen even goed moesten kijken wat de leidsman had waargenomen wat de overige 22 participanten en ook menig toeschouwer, niet hadden gezien. Zwanenburg liet zich niet van de wijs brengen en tussen de 5e en de 15e minuut werd op links Dennis Loogman twee maal diep aangespeeld. Hij liet beide malen zijn tegenstander zijn hielen zien. Eén maal had hij voor eigen belang kunnen gaan maar uiteindelijk leverde beide goede bedoelingen niets op. In de 21e minuut ging Dennis er voor de derde keer over links vandoor, liep door tot vlak voor de achterlijn, zette voor en Tim Reemer zette zijn voet tegen de bal die in het dak van het doel verdween: 1 – 0. Zwanenburg zette door en na een overtreding op Eugene v.d. Bor kreeg Zwanenburg op zo’n 20 meter van het doel een vrije trap. Milan Hengeveld plaatste zich achter de bal en ik achtte dit kansloos. Tot mijn en ieders verbazing verdween zijn niet al te harde inzet in de 25e minuut, door allerlei bewegingen voor de keeper, in één tijd achter hem in de verste benedenhoek: 2 – 0. Dat ging lekker zo dacht menig Zwanenburg speler en de achteloosheid sloeg toe. Daar maakte Velsen meteen gebruik van en in de 27e minuut had keeper Jimmy het nakijken 2 – 1. Velsen geloofde er weer in en vóór de rust werd er door Zwanenburg nog een bal van de lijn gehaald en was keeper Jimmy in de 45e minuut van groot belang toen hij de winnaar was bij een 1 op 1 situatie. De nadrukkelijk aanwezige scheidsrechter floot na 45 min. + 1 voor de rust. Waar normaal limonade wordt geschonken was iedereen nu blij met een bekertje heerlijk warme thee. De bewonderenswaardige vaste grensrechter van dit seizoen, Hans Hegelveld, schoof even bij mij aan in de kantine en ging er van uit dat dit Velsen in de tweede helft in zou zakken. Nou ja, hoe dan ook zei ik tegen hem, we gaan het mee maken.
Daarna verscheen Said voor Timo en Said begon met volle overtuiging en zekerheid in de centrale verdediging. Zwanenburg werd de bovenliggende partij. Het spel werd af en toe, voor velen om onduidelijke reden, onderbroken door een fluitsignaal waarbij de leidsman met zijn handen een krullend gebaar maakte. Vele spelers van voor en tegenpartij keken dan vragend in het rond wat hiermee bedoeld werd. Het was vervolgens afwachten wie dan de vrije trap mocht nemen. In de 56e minuut speelt Zwanenburg de bal achterin rond en ineens besluit Said de bal diep te plaatsen. Dennis Loogman geloofde er in, kwam 1 op 1 op de keeper en verschalkte hem: 3 – 1. Diezelfde Dennis gaf in de 60e minuut een voorzet die alles en iedereen voorbij leek te gaan maar bij de 2e paal dook de bal naar beneden en stond Tim Reemer klaar om in de korte hoek binnen de koppen: 4 – 1. Het ging daarna even snel en Velsen kwam er niet meer aan te pas. Net buiten de 16 kreeg Tim Reemer de bal aangespeeld en deed maar wat. Een voorzet? Een pass op iemand? De bal toucheerde een Velsen speler en met een grote boog verdween het speeltuig in de verste bovenhoek: 5 – 1. Velsen doet een aanvalspoging en de een uittrap voor Jimmy is het vervolg. Jimmy wil ondanks de ruime voorsprong geen tijd rekken en trapt snel uit. Fluitsignaal: de bal lag niet stil bij windkracht 6! De spelers bleven met het spel bezig en in de 79e minuut ontrolde zich de mooiste aanval van de wedstrijd. Het begon bij Zwanenburg links achterin. De bal werd rond gespeeld en telkens werd een speler iets verder naar voren gezocht. Na 8 aanrakingen werd Dennis op de rand 16 diep gestuurd en die rondde bekwaam af: 6 – 1. Het werd nog mooier in de 85e minuut. Voor de zoveelste keer ging Camiel Kesbeke over rechts op zoek naar geluk. Hij vond de beloning toen na zijn voorzet Bas van Leijden de 7 – 1 aan liet tekenen. Het was wat de tijd betreft nog niet gedaan en de gemakzucht van Zwanenburg in de laatste 4 minuten werd door Velsen benut om er nog 7 – 2 van te maken. Daarna floot de leidsman af, die vanaf het begin nadrukkelijk aanwezig was, soms voor velen om onduidelijke reden. Vandaag trokken beide voetbalploegen zich niets van zijn bepalende gedrag aan. De verhoudingen waren duidelijk en daar had vandaag de leidsman, die nadrukkelijk probeerde zijn stempel op de wedstrijd te drukken, gelukkig geen enkele invloed op.
Reageer