Zondag 2: Er is nog hoop

Na de sneeuwval van afgelopen vrijdag was de zon er debet aan dat er vandaag toch gewoon gevoetbald kon worden. Optisch leek het kunstgrasveld schoon maar meteen na de aftrap zag ik onder elke voet en elke stuiter van de bal de restanten van deze winter nog opspatten. Toen de zon even later ook nog zijn opwachting maakte steeg er een waas van verdampend vocht van de piste omhoog. Het was een fraai gezicht om spelers zonder onderlijf over het veld te zien schuiven.

Het tweede moest vandaag wederom een beroep doen op een fors aantal gastspelers en vond die bij het -23 team dat vrij was. Zo kon het gebeuren dat er drie Tommen op het veld stonden. Het leek wederom een kansloze missie. Tegenstander Sporting Martinus 2 stond 4^e en Zwanenburg 2 moest het nog steeds met de 8^e plek doen. Onder leiding van alweer een niet al te jonge en beweeglijke leidsman werd iets na 11.00 uur afgetrapt. Zijn tempo was laag maar de reikwijdte lag toch beduidend buiten de middencirkel. Martinus tastte even af en liet het aanvankelijk druistige Zwanenburg zijn gang gaan. De eerste 19 minuten kregen beide keepers het niet moeilijk, ook niet toen Martinus weer van achter uit wilde opbouwen. Een speler van Martinus speelde weer terug op zijn keeper maar die verkeek zich en liet de bal over zijn voet glippen. Dennis stond vlak achter hem, schrok even maar wist in de 21^e minuut het buitenkansje toch te benutten: 1 – 0. Het samenspel van Martinus was verzorgd en veelal zuiver. Door het storende werk van Zwanenburg leverde dit echter geen rendement op. Zwanenburg deelde af en toe een plaagstootje uit en één daarvan leverde een corner op. De halfhoog genomen hoekschop werd bij de eerste paal heel knap, in de 32^e minuut, binnen gekopt door de kleinste man in de mêlee, Tom van Moorsel: 2 – 0. Martinus drong daarna meer en meer aan, kreeg veel vrije trappen en corners en wist uiteindelijk uit één van die spelhervattingen in de 38^e minuut te scoren: 2 – 1. Al na het doelpunt van Tom ging bij Martinus af en toe de trukendoos open. Met veel misbaar ging er met grote regelmaat een speler van hen neer en de scheids trapte er niet aflatend in. Zo ook in de 45^e minuut. De spits van Martinus die al minimaal 5 schwalbes achter zijn naam had staan, ging weer eens met een luide kreet naar de grond hoewel niemand hem raakte. Het was binnen de 16 en na een snerpend fluitsignaal was het cadeau vanaf de 11 meter stip een feit. Ik heb keeper Ronald in het tweede nog nooit een penalty zien stoppen en deed dat ook nu niet: 2 – 2.

Het begin van de tweede helft was saai. De meest opvallende man was de scheids. In mijn tijd zou ik veronderstellen dat deze man thuis niets te vertellen zou hebben. Maar in goede gemoede vraag ik mij wel af waar dit allemaal naar toe gaat. In de 1^e klasse zijn, zo lijkt, nog slechts “bejaarde” leidsmannen beschikbaar, wiens loopvermogen te wensen overlaat, de visie op het snelle spel soms ontbreekt en die kunstjes der spelers anno 2022 niet doorzien. Maar als de jongere generatie het af laat weten moeten we blij zijn dat deze mannen dit nog doen. Al gaande werd Martinus steeds beter en wist Zwanenburg veelal op eigen helft te houden. Dat kwam het tweede niet slecht uit want met 11 man rond de 16 de tegenstander tegen houden kan ook tot een resultaat leiden. Er leek bij een counter zelfs nog meer in te zitten toen Dennis alleen door kon stomen. Hij koos helaas de verkeerde hoek. Bij Zwanenburg kwam er niet lang voor tijd een gespierde stormram bij maar vlak nadat hij het veld betrad was er in het 5 meter gebied bij het doel van Zwanenburg sprake van een klutsbal die hoog op stuiterde. Hét gebied van keeper Ronald maar die twijfelde, greep niet in en een speler van Martinus kon vrij binnen koppen: 2 – 3. Het is zuur maar waar. Normaal gesproken zou het tweede, indien op oorlog sterkte, in de top 5 mee kunnen doen. Personele onderbezetting is dit seizoen de trend waardoor Zwanenburg 2 in de onderste regionen blijft hangen. Maar er is nog hoop. Komende zondag is het tweede vrij. Daarna wacht op donderdagavond de inhaalwedstrijd thuis tegen de nummer laatst Hooglanderveen. Op 24 april komt het op de één na laatste plaats staande Ouderkerk op bezoek. Als het tweede die twee wedstrijden weet te winnen is prolongatie in de 1^e klasse een feit.

Vorige week was ik stellig over het gemis van een tweede elftal het komend seizoen maar afgelopen week bleek dat nog geen voldongen feit.  Vanuit het bestuur c.q. TC  worden gesprekken gevoerd. Ook in dat opzicht is er derhalve nog hoop.