Zondag 2 op bizarre wijze kopje onder

Toen ik vorig jaar in augustus nog in Frankrijk verbleef werd er door het 2^e volop getraind want in september lagen er drie bekerwedstrijden in het verschiet en daarna de start van een nieuwe competitie. Nou ja, de beker ging al snel teloor. De eerste wedstrijd werd met een uitslag in de dubbele cijfers verloren, de tweede werd ook verloren en met de derde werd het blazoen nog een klein beetje opgepoetst. En daar gaan we dan. Net als het seizoen daarvoor (2020) werd de competitie begonnen met een uitwedstrijd tegen Sporting ’70. In 2020 werd er in Utrecht gemakkelijk gewonnen ( 1 – 5) maar eerder behaalde…….. Het tweede kwam met 3 – 0 achter maar wist er toch nog een draw (3 – 3) uit te slepen, mede dankzij twee goals van linksachter Ian Ruigrok. Daarna leek de trein volledig op de rails te rijden en er volgden 4 overwinningen op rij. Het resultaat van dit alles was dat het 2^e na 5 wedstrijden koploper was in de 1^e klasse en Kampong 3 (het team van “Opa”) de runner up was. Sporting ’70 stond toen overigens met 1 punt (van wie ook al weer?) helemaal onderaan. Tot mijn verbazing werd de 6^e wedstrijd verloren van een middenmoter en leek de oorzaak onderbezetting te zijn. Zelfs trainer/coach Mark von Mauw moest zich van al zijn kleding ontdoen om slechts een korte broek en een shirt over te houden. Door dit verlies kwam er blijkbaar zand in de motor en werd er vervolgens nog drie maal op rij verloren. Een 8^e plaats met slechts 13 punten is nu de realiteit.

In 2020 werd de competitie na 5 wedstrijden afgebroken en niet meer hervat. Vorig jaar speelde het tweede 9 wedstrijden voordat er weer een lange onderbreking kwam. Nu gaan we weer verder waar het gebleven was. Tegen Bloemendaal uit, waar het altijd waait, ook al is het in de rest van het land windstil. Naast dit geheime wapen heeft Bloemendaal “het kopje”. Een imposant heuveltje dat indruk op mij heeft gemaakt in de jaren ’70 / 80. In de zomer lag het voetbal stil en een groep spelers ging dan fietsen met elkaar. Rondje Haarlemmermeer en nog meer andere uitdagingen. Zo ook lag het kopje eens op het parcours. Ik fietste langs het Noordzee kanaal op kop met de anderen in mijn kielzog. Ergens bij Overveen stond een PTT brievenbus en daar moest ik rechts af. Het duurde niet lang en de weg liep langzaam maar zeker op. Ik werd gepasseerd, er kwam er nog een voorbij maar ik hield ze bij. En ineens was daar de demarrage van achter uit. Theo Meeuwsen liet iedereen achter zich. Hij was al boven toen wij halverwege nog aan het ploeteren waren. Theo reed even terug naar beneden om de door hem aangerichte schade te overzien. Met een kleine grijns op zijn gezicht stoof hij nogmaals het kopje op om vervolgens boven iedereen op te wachten. Op het vlakke kon ik het aardig bij benen maar op het kopje ging ik al fietsend ten onder. Gelukkig bleef dat bij het fietsen want voetballend heb ik daar als speler alleen maar positieve herinneringen aan. In 1976 wonnen we daar, onder barre omstandigheden, met 0 – 3 en ik maakte ze alle drie. Zou iemand van het tweede mij vandaag na doen?

Met windkracht 8 leek het of Francis, de dochter van Eunice, ons nog even duidelijk wilde maken dat niemand tegen de grillen der natuur op kan. De vlaggen hingen strak wapperend aan gebogen stokken langs het veld en wezen van het ene naar het andere doel. Zwanenburg kreeg Francis de eerste helft mee. Het eerste kwartier was iedereen druk doende om uit te vinden hoe je onder deze omstandigheden nog tot aanvaardbaar voetbal kunt komen. Na 15 minuten was het Bloemendaal dat als eerste aan de bel trok. De harde schuiver, tegen de wind in, werd een prooi voor keeper Ronald Hagman. De niet al te grote keeper van Bloemendaal werd weinig op de proef gesteld in de eerste 25 minuten. Zwanenburg kreeg toen een vrije trap op zo’n 25 meter van de goal. De trap van Milan was hard en tussen de palen maar precies op de plek van de keeper. Zwanenburg kreeg op links en rechts wel een tiental corners maar die vlogen allemaal het doel voorbij. Zwanenburg zocht aanvallend telkens het midden op maar zo rond de 16 was het aldoor druk. In de 37^e minuut werd de bal vanuit het overvolle midden, door Zwanenburg terug gelegd op de rechterflank. Timo slingerde de bal de 16 in. Gedragen door de wind verdween het speeltuig diagonaal pardoes in de verste bovenhoek: 0-1. Daar bleef het bij tot aan de rust en ik overpeinsde dat Zwanenburg te weinig voordeel had getrokken uit windkracht 8 in de rug.

Voor de tweede helft vreesde ik het ergste. Het was niet het windvoordeel waaruit Bloemendaal in de 54^e minuut op gelijke hoogte kwam maar een normale aanval waarbij te veel Zwanenburg spelers toe keken: 1 – 1. Van de geboden ruimte werd optimaal gebruik gemaakt. Maar zie. Zwanenburg liet zich niet kisten en toog met gebogen hoofd niet alleen Francis maar ook Bloemendaal tegemoet. Tien minuten na de gelijkmaker ging de bal rond en Mitch werd over links weggestuurd. Zijn snelheid laat te wensen over dus besloot hij meteen met buitenkant rechts de bal voor te zetten. De voorzet was vlijmscherp en ging aan drie Bloemendalers voorbij. De vierde leek er aan te komen maar Sil Kesbeke was hem iets te snel af en veegde de bal stijf in het kruis: 1 – 2. Lang kon Zwanenburg van deze voorsprong niet genieten. Een duplicaat van de vorige gelijkmaker zorgde er voor dat Bloemendaal door dezelfde speler wederom langszij kwam: 2 – 2. Francis deed er nog even een schepje bovenop maar haalde de 9 bf net niet. Van dit extra zetje profiteerde de keeper van Bloemendaal. In de 82^e minuut trapte hij de bal door het midden, uit zijn handen, ferm naar voren, die viel vlak voor de 16 uit de lucht op de grond en stuitte met een boog over keeper Ronald heen: 3 – 2. Zwanenburg probeerde het nog maar de weegoden werkten te veel tegen zodat het tweede kopje onder ging. Het vijfde verlies op rij. Bizar nadat het 2^e een paar weken koploper is geweest. En juist die is volgende week gastheer. Het wordt de vierde confrontatie met de voetballers in Utrecht o.l.v. “opa” van Kampong. De eerste ontmoeting werd, tegen de verhouding in, met 2 – 1 gewonnen. De andere twee werden behoorlijk kansloos met 3 – 1 en 4 – 0 verloren. Zit er een stunt in volgende week?