Zondag 2 en 3 zijn de baas.

Vandaag was het er op of er onder voor het 2^e in de laatste poule wedstrijd voor de beker. Dat gold overigens ook voor het 3^e elftal. Beiden hadden 1 x gewonnen en 1 x gelijk gespeeld. Bij winst zouden het 2^e en het 3^e poulewinnaar worden.

Het tweede moest naar Bloemendaal (altijd lastig), net naast het kopje tegen het 2^e van de gelijknamige club. In de competitie van het vorige seizoen speelde het 2^e een sublieme 1^e helft, stond bij rust met 1 – 3 voor maar zag door het uitvallen van Milan in de 2^e helft die voorsprong als sneeuw in de zon verdwijnen. Binnen een kwartier stond Bloemendaal met 4 – 3 voor en won uiteindelijk met 5 – 3. Het was op deze fraaie september zondag al snel (8^e minuut) raak voor Zwanenburg. Een scherp aangesneden voorzet werd door Dennis Loogman prima binnen getikt: 0 – 1. Juichte het 2^e te vroeg? Vooralsnog niet want in de 23^e minuut onderschepte Sil Kesbeke een breedtepass bij Bloemendaal achterin en kon meteen alleen op de keeper af stevenen. Die gaf hij het nakijken: 0 – 2. Er stond een straffe wind recht over het veld. Geknoei achterin bij Zwanenburg leverde een vrije schietkans van zo’n 30 meter op voor een Bloemendaal speler. De zwabberende bal dook net via onderkant lat binnen: 1 – 2. Het tweede herpakte zich en kwam in de 36^e minuut, wederom door een goed anticiperende Dennis Loogman, op 1 – 3. Op slag van rust leek de voorsprong nog groter te worden maar dat lukte net niet. Rust. Zou het nu wel lukken die voorsprong vast te houden?

Zonder wisselingen vertrok Zwanenburg 2, met de wind in de rug, goed uit de startblokken. Een goede pass in de 53^e minuut op Mitch binnen de 16 leidde tot een struikelpartij van hem. De makkelijk gegeven penalty werd door Mitch, tegen alle voetbalwetten in, genomen en benut: 1 – 4. De Bloemendaalse kopjes gingen hangen en Zwanenburg ging gewoon door.

Bas Koster viel in en hij, de kleinste man van het veld, zag in de 69^e minuut kans om uit een corner van Mitch de bal tegen de keeper te koppen. De daarna terugspringende bal wist hij vervolgens alsnog binnen te werken: 1 – 5. Ik slaakte een zucht van verlichting en zag, nadat  eenzelfde eerdere poging van hem was mislukt, Sil direct uit een voorzet zijn tweede wist aan te tekenen:  1 – 6. Het was gedaan en met 7 punten werd het tweede groepswinnaar in de poule ondanks dat Hillegom met 2 – 8 de baas over Hoofddorp was.

Ook het derde deed wat het moest doen. Volgens mijn zegsman was de eerste helft meer dan goed en werd de Zaanse tegenstander compleet weggespeeld. De ruststand was dan ook duidelijk: 0 – 5. Hoewel het er in de tweede helft wat frivoler aan toe ging bleef de controle over de wedstrijd bij de mannen van Bert Loogman. Dat werd nog eens onderstreept toen de tas met daarin de drie punten een 0 – 6 eindscore te zien gaf. Per saldo eenzelfde resultaat als het 2^e. Zeven punten uit 3 wedstrijden.

Beiden bekeren dus ergens eind oktober/begin november verder in de afvalronde. Belangrijker is de competitie die volgende week begint. Vooralsnog zonder verslagen mijnerzijds omdat ik alsnog voor een nazomervakantie naar Frankrijk vertrek.