Zondag 5 kent een korte winterstop

Het is “winterstop” in het amateur voetbal. Die is ooit ingevoerd toen er in december en januari meestal niet gevoetbald kon worden wegens vrieskou of sneeuw. Daarmee worden de grenzen wel steeds verder verlegd. Zelf heb ik ooit nog op een keihard bevroren veld bij OG gevoetbald. Kicksen waren nutteloos want van enige grip op sompig gras was geen sprake. Ook zie ik op TV nog regelmatig oude beelden voorbij komen waar gewoon op een besneeuwd veld werd gevoetbald. De lijnen waren dan niet wit maar donker. Wie herinnert zich niet de weergaloze passeeractie van spits Jouri Koolhof, die, nadat hij ook de keeper voorbij was, de bal in het lege doel meende te deponeren. Maar het veld was sompig en de bal smoorde op 2 cm voor de doellijn. We mopperen tegenwoordig al als er een kuiltje in een grasveld zit en worden de ouderwetse grasvelden bij het minste of geringste afgekeurd. Er waren tijden dat er in januari al geen gras meer te bekennen was over de hele as van het veld, ofwel van het ene naar het andere doel. Alleen buitenspelers zagen nog het groen onder hun voeten. Nu wordt het seizoen in mei afgesloten met compleet groene velden. Onderhoud en/of opnieuw inzaaien in niet meer nodig.
Van dit alles is bij SDZ geen sprake meer. De drie velden zijn allen van kunstgras dus waar heb ik het over. Ik was daar op de laatste speeldag vóór de winterstop en vandaag ook weer. Het 5e van Zwanenburg moest een inhaalwedstrijd spelen tegen het niet te onderschatten SDZ 7. Ik kwam aanlopen toen de wedstrijd 2 minuten bezig was en zag hoe Jefry Vierbergen scoorde. Het werd toen al 0 – 2. Met 4 ex selectie spelers in de gelederen werd er slechts op één helft gespeeld. Ik zag Jefry nog 3 x scoren en ook anderen. Bij rust was het 0 – 9. Na rust zweepte trainer/coach/keeper Wouter van Boxel zijn mannen op om de score nog verder op te voeren. Dat gebeurde terwijl Tim Hollander op de bank zat. Die had de rol van die andere Tim over genomen en vroeg telkens wanneer hij er nou weer in mocht. Ik hield de tijd in de gaten en na 25 lange minuten wachten mocht hij nog even opdraven. Hij scoorde nog drie keer en de ene was nog mooier dan de andere. Maar ja, wat wil je zonder enige tegenstand. SDZ wist de eretreffer er nog in te krijgen en Wouter baalde. Nou ja, met 1 – 19 winnen leek er niets mis. Toch werd de uiterst vriendelijke wedstrijd, waarvoor mijn volle bewondering voor de spelers van SDZ, vijf minuten voor tijd ontsierd door een klein incident. Een Zwanenburg speler en de behendigste speler van SDZ waren elkaar al een paar keer tegen gekomen en ineens sloeg de vlam in de pan. Waarom je zo uitdagend speelt bij een dergelijke voorsprong is mij onduidelijk. De lichte ontvlambaarheid snap ik ook niet. Dit is niet omdat ik nu wat ouder ben. Ik heb dit soort dingen nooit gedaan en ook van anderen nooit begrepen. Hoe dan ook, Zwanenburg 5 is nu mede koploper met DSOV 4 maar wel op de 2e plaats. Ondanks dat het vijfde op 15 december met 5 – 0 won en met de uitslag van vandaag er bij er wonderwel nog steeds een doelsaldo tekort van 7 goals t.o.v. DSOV 4 is.