Afgelopen dinsdag kon ik er niet bij zijn. Het tweede speelde voor de beker tegen HBC 2 dat koploper is in die andere 1e klasse. Zwanenburg speelde zo mogelijk de beste wedstrijd van dit seizoen en won met 3 – 1. Dus door naar de volgende ronde.
Vandaag was het de strijd tussen twee topploegen in de competitie die (gebroederlijk) bovenaan stonden. Beide teams hadden “Kesbeke” als rugsponsor en werd de barbezetting verzorgd door twee Zwanenburg dames, Lucille en Meriam. Hoewel ik prima op tijd arriveerde dreigde ik toch nog de aftrap te missen want er stond een lange rij Zwanenburg supporters bij de betaalautomaat van het parkeerterrein. Betaald parkeren op zondag om naar een potje voetbal te kunnen kijken! Welke idioot bedenkt zoiets. De € 0,40 nam ik op de koop toe terwijl ik nog vanaf buiten het toegangshek zag dat er om 11.34 uur werd afgetrapt met de volgende Zwanenburg elf:
Ronald Hagman (doel), Iggy Stolwijk, Lars v. Dommelen, Milan Hengeveld (A), Ian Ruigrok, Stijn Blankenagel, Timo Hengeveld, Mitch Sneijders, Bas Tichelaar, Nick de Graaf, Bas van Leijden.
Wissels: Kamil Klusek, Bas Koster, Luuk de Graaf.
Er verzamelde zich vlak na het begin van de wedstrijd een behoorlijke schare Zwanenburg supporters naast de Dug Out en ook aan de overkant van het veld. Daaronder behoorde ook vaste scheidsrechter assistent Hans Hengeveld die tot zijn verbazing ineens de vader van Bas Koster met de vlag zag wapperen. Hoe dan ook, “We” waren in overtal wat dat betreft. SDZ, waarbij drie 1e elftal spelers mee deden, was daarentegen in het begin van de wedstrijd de ploeg die aandrong. Van echte kansen kwam het niet omdat de Zwanenburg verdediging goed stond. Zwanenburg probeerde ook af en toe over te steken maar kwam veelal niet verder dan de 16. Ook de SDZ verdediging stond zijn mannetje. Zo ging het, overigens veelal in een hoog tempo, tot de 25e minuut door. Tot dan toe bleek de scheids een pietje precies. Hoewel hij niet exact om 11.30 wist te beginnen, wilde hij wel dat elke uitworp op precies de plaats delict genomen werd. Zo niet dan ging de bal onmiddellijk naar de tegenstander. Het lag niet aan de leidsman dat bij een aanval van SDZ over rechts onze verdediging een beetje nonchalant oogde en zodoende de tegenstander een gemakkelijke doorgang bood om keeper Ronald te passeren: 1 – 0. Niet lang daarna viel Ian geblesseerd uit en kwam Kamil in het veld. Hoewel er daarna voor beide partijen tot aan de rust geen echte kansen meer werden gecreëerd bleef de wedstrijd het aankijken zeer waard en was 1e klasse waardig. In de rust was in de kantine ook het Zwanenburg gehalte hoog door de bediening en de klanten. Om 12.30 uur begonnen de NL handbalvrouwen aan hun finale, zo werd duidelijk in beeld en geluid in de kantine. Ik ging naar buiten maar zag nog niemand op het veld. De leidsman liet de rust 20 minuten duren. Toen iedereen weer aankwam zag ik dat kameraad Bas v. Leijden was vervangen door vriend Patrick Selvi. Meteen na de aftrap kreeg SDZ twee dotten van kansen. Hun aanvoerder wist, gelukkig voor ons, bij een leeg doel de bal nog naast te schieten. Daarna was het gedaan met de aanvalsdrift van SDZ. Vanaf de 50e minuut nam Zwanenburg het initiatief maar begon het, tegen alle voorspellingen in, straf te regenen. Terwijl keeper Ronald alleen te doen had met een spelvoortzetting door een terugspeelbal drong Zwanenburg meer en meer aan. Het werd de bovenliggende partij maar een doorbraak wilde maar niet lukken. Nick de Graaf moest naar het 1e en Bas Koster kwam. Een bal over rechts, de diepgang naar de achterlijn, de voorzet van Patrick op Kamil. Het was het of het lukte allemaal net niet. Maar toen ineens, in de 76e minuut, weer een bal over rechts en een poging tot een voorzet. Die poging werd onreglementair tegen gehouden net binnen de 16. Een pingel voor Zwanenburg was het gevolg en die werd onberispelijk benut: 1 – 1. De regen bleef gestaag naar beneden vallen maar de spelers trokken zich daar niets van aan. De strijd om de winst duurde voort en het was vooral Zwanenburg dat daarvoor het meest in aanmerking leek te komen. Een aanval door het midden kwam bij Patrick terecht. Op links stond Kamil vogelvrij. Patrick probeerde zijn tegenstander uit te kappen en te schieten maar dat mislukte helaas. Zwanenburg wisselde nog eens. Luuk de Graaf kwam. De wedstrijd leek op een terechte remise uit te draaien totdat een SDZ speler behendig over links twee Zwanenburgers omspeelde, een voorzet gaf en keeper Ronald mis taste. De eerste inzet belande nog op een Zwanenburg been maar uit de rebound kon een andere SDZ speler de bal eenvoudig in het lege doel tikken: 2 – 1. Het was nog niet gedaan en met nog 5 minuten te gaan ging Zwanenburg voor alles of niets. In de 89e minuut leek er nog gerechtigheid te komen. Bij een doelpoging van Zwanenburg ontstond een heuse scrimmage. De bal werd op de lijn gekeerd, daarna werd de bal achter de doellijn gekeerd en bij de derde inzet was er sprake van hands. Maar ons in het geel gestoken pietje precies stond niet op de juiste plek om dit allemaal te kunnen constateren en liet het begaan. Zwanenburg kreeg nog een mogelijkheid. Een vrije trap op links werd door Mitch ouderwets richting de kruising gekruld. Helaas had de keeper er het snotje op. Zo eindigde deze topper onterecht in een verlies door een moment van onoplettendheid van ons pietje precies.
Er is natuurlijk sprake van teleurstelling maar van de andere kant moeten de trainers M&M en de spelers trots zijn met het resultaat tot nu toe en wie weet wat er nog in het vat zit.
Het is nu winterstop. Op 26 januari gaat de competitie weer verder en zijn we na die wedstrijd pas op de helft. Het kan zijn dat op 19 januari weer voor de beker wordt gespeeld. Daarover later dan meer. Voor nu wens ik een ieder fijne feestdagen en een goed begin van 2020.
Reageer