Zaterdag 1, verdeeld

Er was vooraf enige twijfel bij de harde kern van vak A. Zullen we wel of gaan we niet. Hun favoriete team moest wéér uit en de resultaten van de laatste tijd, 1 punt uit 3 wedstrijden, waren niet veel belovend. Er was bovendien concurrentie want onze 45+ mannen speelden thuis. Na een flinke omleiding kwam ik uiteindelijk op het ruime parkeerterrein in Geuzenveld aan. Daar werd ik door drie mannen met een licht blauw jack aan naar een vrije parkeerplaats gedirigeerd. De omleiding had wat extra tijd gekost dus spoedde ik mij naar de ingang alwaar nog eens 6 man in het licht blauw stond geposteerd. Recht voor mij ontwaarde ik een enorme overdekte tribune en vroeg of daarop nog plaats was.  Nog ruimte zat kreeg ik te horen maar moest dan wel even entree betalen. Ik liep vervolgens tussen hoog en afgeschermd hekwerk door waarna de tribune en het speelveld voor mij opdoemde. Bij het aanschouwen van het speelveld viel mij meteen op dat bij de doelen de palen veel verder omhoog doorstaken dan waar de lat lag. Ook de belijning op het veld kwam mij niet bekend voor. Ik bleek op het Nederlandse rugby stadion te zijn beland en vroeg aan de eerste blauwjas die ik tegen kwam de weg naar het veld van Germaan/de Eland.

De wedstrijd aldaar was inmiddels 10 minuten op gang en ik zocht een droog plekje in het sompige gras langs de lijn. Vóór aanvang werd 1 minuut stilte in acht genomen wegens het overlijden van Renate van Zurk die vele jaren het nodige voor de club heeft gedaan. In de 12^e minuut steeg er gejuich op bij de in grote getalen aanwezige Germaan supporters maar het bleek buitenspel te zijn. Het deerde de spelers van De Eland niet. Die gingen onverdroten verder met hun aanvalsdriften en drongen de buren uit Zwanenburg steeds terug. Voor zover die er uit probeerden te komen was dat met het welbekende werk. Nadat keeper Kevin en zijn verdedigers een aantal keren aan een achterstand waren ontsnapt was er na ruim een half uur spelen geen houden meer aan: 1 – 0. Nog geen 5 minuten later werd het op fraaie wijze (gekrulde bal om keeper Kevin heen) ook nog 2 – 0. Zwanenburg deed vóór de rust nog een poging om iets terug te doen. Een goed lopende aanval over rechts leek veel belovend maar die liep op niets uit. Dat klinkt iets te negatief want de Zwanenburgse doelpoging werd door een Eland speler nog van de lijn gehaald. Het noopte bij Germaan tot een echt 020 overleg tussen de trainer, de leider en de grensrechter, waarbij de een het nog beter wist dan de ander.

Tijdens de rust keek ik even om mij heen en zag hoe armoedig deze locatie er bij lag. Op het achteraf veld zonder hekwerk aan één kant, hingen de enkele reclameborden er beroerd bij. Dit was echt de kelder van het amateur voetbal. Ik schrok even op uit mijn overpeinzingen toen de goede leidsman het tweede bedrijf op gang blies. Het leek even door te gaan waar het gebleven was maar er stond, zonder wisseling,  een feller Zwanenburg in het veld. Er werd ook gevoetbald want de pogingen tot een combinatie waren niet van de lucht. En dat leverde kansen op. De ene na de andere ging er echter, soms op miraculeuze wijze, niet in. Ook een intikker bij de tweede paal was niet aan Zwanenburg besteed en uit de tegenstoot was de thuisploeg in de 61^e minuut wel effectief: 3 – 0. Ik keek even omhoog en zag twee ooievaars rond cirkelen. Die komen niet voor mij dacht ik in mijzelf, maar in de naast gelegen woonwijk Geuzenveld is voor hen mogelijk nog het nodige te doen. Met nog 10 minuten te gaan kwam de enige wissel van Zwanenburg er nog in. Dennis Loogman was eigenlijk geblesseerd maar was nog wel in staat als lijnrechter te dienen. Vader Bert nam het stokje over waar het normaal gesproken andersom hoort te zijn. Terwijl in het naastgelegen stadion het Wilhelmus klonk voor aanvang van de heuse interland tegen Polen floot de leidsman op het voetbalveld voor het einde en was het derde verlies op rij voor onze Zaterdag 1 tegen de nummer drie van de ranglijst, een feit. Volgende week SVIJ, de nummer 2 op de ranglijst, thuis. Vak A was vandaag duidelijk verdeeld. Ook was het team van trainer Bert incompleet. Het is te hopen dat volgende week iedereen er weer is.