Zondag 2. Lukt het wel of toch niet

Al dik op tijd betrad de scheidsrechter van zo midden 50 vandaag voor de wedstrijd van het tweede ons sportcomplex. Met een blauw trainingsjack aan vroeg hij om een sleutel van zijn 2m2 kleedkamer. Daarvan werken de douches niet meer en dus kreeg hij kleedkamer 3 (voor een compleet elftal)  toegewezen. De sleutel hoefde hij niet maar hing er nog wel zijn blauwe jack op, waarna nog een volledig zwarte outfit overbleef. Hij begon daarna aan een uitgebreide warming – up. Vorig seizoen mochten wij hem ook al twee maal verwelkomen. Toen voor het 3^e in de res. 3^e klasse. Hij had dus promotie gemaakt. Desalniettemin werd de aftrap om 11.04 genomen. Het tweede begon met een psychologische achterstand want speelde de eerste helft naar de kantine toe. Na bijna 10 minuten spelen was het echter aan de overkant te doen. Een onderschepping leidde tot een goed uitgespeelde counter van AGB waarbij de afronding vallend werd binnen gekopt: 0 – 1. Keeper Ryan stond, na lang blessureleed, weer onder de lat en voorkwam dat tijdens het verdere verloop van de eerste helft dat de achterstand nog groter werd. Om 11.56 uur floot de warrige, maar toch ook niet slechte, leidsman voor rust.

Even dacht ik dat de goede man in het zwart op één der lange banken in was gedut maar zo rond 12.10 uur zag ik hem en de spelers weer op het veld verschijnen. AGB speelde, hoewel het niet die van hun was, naar de kantine toe en dat betaalde zich nog uit ook. In de 49^e minuut werd keeper Ryan verrast met een boogbal : 0 – 2. In de 57^e minuut zag hij een zondagsschot via de onderkant lat ook binnen slaan: 0 – 3. Het tweede leek, net als op de Turkse enclave op Ookmeer, op een fikse nederlaag af te stevenen. Maar Zwanenburg gaf niet op. AGB leunde iets achterover en het tweede drong aan. En zowaar, een aanval over rechts, een voorzet die aan twee man voorbij gaat maar door de derde, Sylvian in de 65^e minuut, wel wordt binnen gekopt: 1 – 3. Er wordt afgetrapt en rond de middencirkel wordt de bal over en weer gespeeld, verloren en weer heroverd. AGB speelt weer even “tikkie terug” en de opbouw van achter uit volgt. Zwanenburg onderschept die en de bal komt bij Louis net buiten de 16. Die ziet dat de keeper van AGB nog UPG is en schiet de bal in de 72^e minuut in het 5 meter brede gat tegen het net: 2 – 3. Niet verwacht maar toch gebeurd. Het wordt nog spannend en Zwanenburg dringt aan. Er komen kansen en niet zo’n kleine ook. Na een goede voorzet krijgt Invaller Matthijs vlak vóór het doel de bal op zijn goede linker. De keeper van AGB gaat dwars liggen en is dan 144cm lang. Er blijft dus nog 6 meter over maar het speeltuig beland toch binnen de 144cm. Bij een potje bowlen zou het een strike opgeleverd hebben maar nu dus niets. Dan krijgt Luca nog een kans op een binnen tikker maar die komt zelfs binnen de 44cm in de handen van de rechtop staande keeper. Nog twee kopkansen volgen maar die missen kracht en richting. De tijd schrijdt voort en AGB onderneemt, na lange tijd achterover leunen, weer eens iets. De bal komt op hun linker kant, net binnen de 16, bij een rechtsbenige speler uit. Die maakt een schaarbeweging en haalt onverwachts met links uit. In de 88^e minuut weet hij niet wat hij ziet. De bal vliegt in de korte bovenhoek, via de onderkant van de lat, het doel in: 2 – 4. Het is gedaan, het tweede is strijdend ten onder gegaan. Het is bijna 13.00 uur als de scheids echt een einde aan de wedstrijd maakt. Hij neemt de bedankjes, bijna met verlegenheid, aan, levert de grensrechtervlaggen bij een willekeurige Zwanenburger in en loopt spoorslags naar kleedkamer 3 alwaar hij binnen een minuut, met zijn blauwe jack aan, weer uit komt en stoïcijns direct naar het parkeerterrein gaat, op zoek naar zijn auto.    

Zwanenburg 2 kan daarna alleen maar afwachten. Wat heeft Hillegom 3 gedaan. Dat was al snel duidelijk want die waren al om 10.00 uur in Utrecht bij Kampong 3 begonnen. Het werd aldaar 5 – 5, dus was Hillegom 3 al gedegradeerd. DIOS 2 begon pas om 12.00 uur. Dat uurtje extra leverde trainer/coach Mark en Frank de nodige zenuwen op. Mark dacht om 13.50 uur DIOS even te gaan bellen. Naast hem zittend zag ik hem met trillende vingers het nummer van die club op zoeken. Ik meende dat het nog iets te vroeg was. Een wedstrijd kan uitlopen en hij besloot nog even te wachten. Vlak daarna kwamen de twee “ongeruste” moeders, Meriam en Lucille op ons af lopen. “DIOS 3-3” riepen zij. Mark en ik vlogen elkaar om de hals. Aan het eind niet op eigen kracht, maar het was toch gelukt om degradatie te ontlopen.