Zondag 2 en wat dies meer zij

Er zijn van die momenten dat het er op aan komt. Het wordt dan “er op of er onder”. Dat gold de afgelopen weken voor onze VR1, de Zat.2 en de Zondag 3. Er was voor elk van hen kans op een prijs, maar die kans lijkt nu voor alle drie verkeken. De Dames verliezen twee maal op rij, de Zat. 2 doet hen na en na een goede reeks heeft ook Zon. 3 ineens 7 punten achterstand op concurrent en koploper DSOV 2. Alleen ons 45+ team blijft nog in de race. Dat won weer en er leek afgelopen zaterdag sprake van een deja-vu toen ik Michael den Dekker drie maal achter elkaar zag scoren.

Van kansen op een prijs kan voor het tweede al lang niet meer gesproken worden. In tegendeel, het moest weg blijven van rechtstreekse degradatie of na – competitie. Met nog 8 wedstrijden te gaan had ik vier wedstrijden aangevinkt waarin nog wat te halen zou kunnen zijn om eerder genoemde problemen te ontlopen. De eerste mogelijkheid werd een paar weken geleden ten volle benut. Daarna gaf ik onze tegenstander, vier achter elkaar, meer kans om drie punten te pakken. En zo geschiedde al drie van de vier maal. Vandaag kwam Kampong 3 naar de voetbalkermis in Zwanenburg. Uit werd weliswaar gewonnen maar toen was het tweede volledig compleet. Hoe anders is dit nu dus was dit de vierde wedstrijd waarbij ik Zwanenburg geen punten toe dichte. De eerste tien minuten leek het of er zich een kat en muis spel ging afspelen. Kampong liet de bal makkelijk rond gaan en Zwanenburg liep er alleen maar achteraan. Maar na die eerste tien minuten werd het tweede, met wederom de nodige jeugdspelers in de gelederen, wat brutaler. Zwanenburg toog ook naar voren maar verder dan de 16 kwamen de goede bedoelingen niet. Ook Kampong kon de diepte in de aanval niet vinden waardoor er lange tijd, en ik hoopte tot aan de rust, niet gescoord werd. Helaas, het leek een mislukte voorzet, kwam de bal net voorbij de tweede paal uit de stuit bij een Kampong speler terecht. Die wist de bal in een ultieme poging nog te raken en over keeper Max Brugman te werken: 0 – 1. Van thee was bij deze temperaturen geen sprake dus werd er na 15 minuten laven van water en limonade weer verder gespeeld. Het was wederom Kampong dat het spel de eerste 10 minuten dicteerde. Zwanenburg leek die schadevrij door te komen. Een terugspeelbal op keeper Max, een tegenstander liep er achter aan en Max wilde die even de les lezen. Helaas sprong de bal te ver van zijn voet en de 0 – 2 was een feit. Zwanenburg liet de kop niet hangen en bleef het proberen. Helaas kwamen alle goede bedoelingen, net als in de eerste helft, niet verder dan de 16 van de tegenstander. Ik wachtte op het moment dat Kampong de wedstrijd op slot zou gooien maar een individuele actie van Nigel Swarts leidde tot een strafschop. Die nam hij zelf, hard en links van het midden: 1 – 2. Met nog een kwartier te gaan wist Kampong het tweede op afstand van het doel te houden en met vermeende blessures, een bal laten liggen of nog even een zetje geven de overwinning over de streep te trekken.

Er volgen nog drie wedstrijden. Die heb ik alle drie als een kans op punten aangemerkt. Of dat nog van belang is denk ik niet. Rechtstreeks degraderen kan al niet meer. De kans op na – competitie spelen lijkt ook minimaal. Hoe dan ook, volgende week VSV 2 uit waarvan thuis eclatant met 6 – 0 werd gewonnen. Er is dan helaas geen verslag aangezien ik midden op die dag een Cypriotische verjaardag moet vieren en dus de sirtaki moet dansen i.p.v. naar voetbal te kijken.