Zondag 2; Tien € cent op zijn kant

Afgelopen donderdag moest het tweede in de avonduren de wedstrijd bij Abcoude inhalen. Na twee goede overwinningen van het tweede was er hoop op een goed resultaat. Maar die hoop bleek ijdel te zijn. Bij Zwanenburg was geen van de 4 selectie keepers beschikbaar en werd er een beroep gedaan op 45+ keeper Dennis. Ook Abcoude zat in een goede flow en wist die door te zetten. Het was nipt maar de 3 – 2 was voldoende om de punten in het gelijknamige dorp te houden.

Vandaag zowaar weer eens op zondag. Daarvoor toog het tweede naar de Spaarndammerbuurt in Amsterdam alwaar SDZ 3 wachtte, vermits wij de gemeente vooraf gesponsord hadden. Het blijft belachelijk dat je op een parkeerterrein speciaal voor een voetbalclub, in het weekend moet betalen. Maar dit terzijde. Het tweede leek een zware klus tegemoet te gaan. Zelf heb ik de thuiswedstrijd niet gezien maar volgens kenner Rien Kruyt was Zwanenburg toen behoorlijk kansloos. De moed zonk mij in de schoenen toen ik het elftal van Zwanenburg het veld op zag komen. Spelers van de JO17, -23, het derde en de opgeroepen keeper Jack Buijs vormden de meerderheid. Slechts 5 spelers behoorden tot de vaste kern. Toen ook de 78 jarige leidsman nog een 5 minuten durende toespraak hield en de wedstrijd pas om 11.37 uur begon. zette ik mij, samen met Robert v. Es en zijn vrouw, schrap voor een inmaak partij. Een snel doelpunt van SDZ bleef gelukkig uit en het Zwanenburgse vreemdelingelegioen weerde zich goed. Maar het gebeurde toch, zei het later dan ik had verwacht. Een voorzet, een geheel vrijstaande SDZ speler en in de 19^e minuut was de 1 – 0 daar. Optisch was het verschil tussen beide partijen tot dan toe niet groot geweest, sterker nog, ze waren gelijkwaardig. Dat bleek ook toen het tweede brutaal ten aanval toog, Demy voor gaf en Sil in de 26^e minuut de gelijkmaker aantekende. Het werd daarna een hoop heen en weer getik, vooral door SDZ maar door keihard werken van vooral de gastspelers, leidde dit tot niets. Mooier nog, na een geweldige pass van Milan ging Demy er op links weer eens vandoor, zette voor en Dennis tikte in de 32^e minuut binnen: 1 – 2. SDZ schrok wakker en kreeg weer even de overhand. Het leek er op dat de minimale voorsprong de rust zou halen maar Zwanenburg stak het voor mij tegenvallende SDZ een helpende hand toe. Twee fouten, waarbij één die tot een korte broedertwist leidde, betekenden evenzovele doelpunten dus werd het in de 38e en 40e minuut ineens weer 3 – 2. Maar wederom rechtte Zwanenburg de rug. Een voorzet van links en Sil stond weer op de juiste plek: 3 – 3. Nadat SDZ drie maal uit een voorzet koppend wist te scoren was het nu een afstandstandschot dat SDZ aan een 4 – 3 voorsprong hielp. Maar ook SDZ bleek niet in staat om die voorsprong mee de kleedkamer in te nemen. Op slag van rust wist Zwanenburg door één der jeugdspelers weer langszij te komen: 4 – 4.

Robert en ik waren benieuwd waar dit zou gaan eindigen. Een stunt leek niet eens uitgesloten. Maar al na 2 minuten in de tweede helft moest Jack voor de 5e keer vissen. Toen in de 60^e minuut dribbelaar en, voor SDZ plaaggeest, Nigel er geblesseerd af moest was het over. Zwanenburg raakte de controle op het middenveld kwijt. Met veel geluk en het nodige kunst en vliegwerk werd een hele hoge score voorkomen. Zwanenburg kreeg zelfs nog twee goede kansen om nog een keer op gelijke hoogte te komen. Dat SDZ vlak voor tijd er toch nog 6 – 4 van wist te maken was voor de statistieken. Het was eigenlijk een dubbeltje op zijn kant. De afstraffing bleef uit. Het viel zelfs mee en eigenlijk waren het de vaste waarden die de boel op sleeptouw hadden moeten nemen maar vandaag, behalve Nigel, onder de maat acteerden. Het is zonde. Met een compleet elftal had er vandaag, veel meer in gezeten. Het tweede blijft op 16 punten staan maar ziet dat de onderste (Hooglanderveen 2) blijft verliezen en zich misschien, in navolging van Pancratius 2, terug trekt. Rechtstreeks degraderen kan dan niet meer maar ná – competitie nog wel. Het is te hopen dat Zwanenburg die weet te ontlopen. Alhoewel. Wat maakt het nog uit in de wetenschap dat het huidige derde volgend seizoen de Zaterdag 1 wordt, het -23 een vriendenelftal blijft en de zondag 2 wordt opgeheven. Na de fusie 17 jaar geleden, lijkt de teloorgang van een gezonde, op een leuk niveau spelende en gezellige dorpsclub in een stroomversnelling te geraken. Het is blijkbaar de tand des tijds.