Een brevet van onvermogen

Na 3 weken, eindelijk geen storm. Het tweede was gastheer van de weermannen uit De Bilt ofwel Sporting’70. Uit werd een 2 – 0 achterstand nog omgebogen tot een 2 – 3 voorsprong en werd het in de 90e minuut toch nog 3 – 3. De voorspellingen tegen de uit centraal Nederland afkomstige club waren niet positief. Er moest zelfs een oud gediende van stal gehaald worden om tot een aanvaarbare samenstelling te komen. Onze twee beste spelers (Lars en Milan) ontbraken. Het begon meteen na de aftrap rommelig van beide kanten. Exemplarisch was een harde terugspeelbal in de 4e minuut van de tegenstander, waarna ternauwernood een eigen goal werd voorkomen. Optisch werd Zwanenburg beter en beter. Nou ja, beter? Eigenlijk de minst slechte. “We” hadden een overwicht maar voorin gebeurde er daarna eigenlijk helemaal niets. De wind trok ineens even aan en stond dwars over het veld. Alles over rechts (langs de tribune) ging verkeerd. Elke voorzet werd een ingooi aan de andere kant voor de tegenstander. In de 10e minuut kreeg Zwanenburg op de rand 16 een vrije trap. Bijna een zekerheidje voor Thimo of Mitch. De laatste produceerde een terugspeelbal in de handen van de keeper. Vier minuten later kreeg Bas een kans. Zijn inzet was niet hard genoeg en kon van de lijn worden gehaald. Het was de 24e minuut toen onze keeper Tijn voor het eerst tot een actie gedwongen werd. Hij keerde ten koste van een corner, waarna er meteen nog twee volgden. Het was daarna een kwartier lang veel gespin maar weinig wol van beide kanten. Het tempo was laag, het niveau zo mogelijk nog lager. Even dacht ik naar een degradatie duel in de vierde klasse te kijken. Geen pass kwam aan, ballen sprongen bij een aanname ruimschoots van de voet. In goeden doen zou het derde (res. 3e klasse) bij beide partijen als een mes door de boter zijn gesneden. In de 39e minuut een hoge bal in de 16 bij Zwanenburg. Keeper Tijn pakt de bal niet klem maar stompt die weg, precies in de voet van een weerman: 0 – 1. Het tweede bleef de bovenliggende partij en een vrije trap in de 42e minuut zag er hoopvol uit toen Thimo er achter ging staan. Zijn scherp aangesneden pass werd door Ian 2 meter voor het doel hoog over getikt. Het was exemplarisch voor de eerste helft. Na de limonade (thee is exit, niet in of hot) hoopte ik op enige verbetering. Maar het bleef aanmodderen. Sterker nog, het niveau daalde steeds verder. Was dit 1e klasse? Nou ja, de weermannen uit De Bilt lachten zich rot. Eén der slechtste tegenstanders die ik dit seizoen gezien heb wist er in de 69e minuut met een counter 0 – 2 van te maken. Twee minuten later deelde keeper Tijn mee in de malaise. Een slap schot liet hij door zijn vingers glippen: 0 – 3. Met nog 9 minuten te gaan werd het nog 0 – 4 ook. Een eretreffer zat er ook niet in toen vlak voor tijd wederom een kans op 2 meter van het doel om zeep werd geholpen. Beide coaches (M&M) togen na afloop spoorslags naar huis. Ik was onthutst. Verliezen van een hompenploeg. Wat een ongelooflijk slechte wedstrijd was dit, terwijl er twee weken geleden tegen Pancratius geweldig goed werd gespeeld. Het tweede zakt na dit verlies van plaats drie naar plaats 6. Er is een kleine “troost”. Het tweede haalde vandaag een brevet van onvermogen en die is nog niet eerder aan hen uitgereikt.