Zondag 26 mei. Het was de dag van de laatste beslissing in de res. 1e klasse. De kampioen was bekend, de directe degradant was al lang bekend en ook één der ploegen die tot na competitie tegen degradatie is veroordeeld was al een paar weken bekend. Op deze allerlaatste competitiedag zou beslist worden welke ploeg, ook via na competitie, zichzelf een verblijf in de res. 1e klasse zou kunnen verzekeren. Het ging tussen LSVV 2 en Zwanenburg 2. LSVV moest tegen VVW en Zwanenburg moest vanmorgen naar de oostkant van Alkmaar op bezoek bij de Kolping Boys. Bij aankomst schrok ik even. Een handvol spelers hing over het hek. Dani, Carl, Stijn,Raymond geblesseerd en Thimo weer geschorst. Maar gelukking waren er hulptroepen waardoor Maarten en Marc zo konden beginnen:
Jimmy Bovenlander, Camiel Kesbeke, Milan Hengeveld, Rody Bottelier, Wesley Koopmans (A), Martijn Degeling, Mitch Sneijders, Dave Buijs, Mark Mul, Dennis Loogman, Niels Oostwouder.
Wissels waren: Tim Reemer, Bas v. Leijden, Patrick (net geland) Selvi, Ronald Hagman.
Op eenzelfde kunstgrasveld als in Zwanenburg voelde menig speler zich al snel thuis en was het Zwanenburg dat het bal aanvallend opende. Maar de Boys uit Alkmaar waren niet voor de poes en vooral voorin liep een uiterst technische en snelle speler. Die had aanvankelijk tegen Camiel weinig in te brengen maar toen die van kant wisselde brak hij twee maal achtereen gevaarlijk door. Zwanenburg liet zich niet onbetuigd en met name Dennis en Niels waren in aanvallend opzicht dreigend dus goed bezig. Leuk om naar te kijken zo de eerste 20 minuten. Maar helaas was er een dissonant op het veld. De leidsman zag bij elk duel waarbij Zwanenburg betrokken was een overtreding. Hij spurtte bezorgd op een Boy af toen die zijn kicks verloor. Hij aaide tot twee maal toe zijn hand over een Alkmaarse bol en deelde ook nog een schouderklopje uit. Zelfs toen Mitch stilstaand een hoge bal onder controle wilde brengen en een Alkmaarder tegen hem opliep kreeg de thuisploeg een vrije trap. Het was 11 tegen 12.
In de 21e minuut brak de behendige speler op rechts door en gaf een voorzet die door een naar de bal toe lopende speler goed werd binnen getikt: 1 – 0. De Alkmaarder vreugde was van korte duur. Twee minuten later brak Camiel ouderwets door op rechts, zette voor en Dennis plaatste er goed en beheerst de binnenkant van zijn schoen tegenaan: 1 – 1. Zwanenburg hield het veld klein en bleef zoveel mogelijk druk op de tegenstander te houden. Net buiten hun 16 pikte in de 37e minuut, een verdediger een verkeerde Zwanenburg pass op en gaf die meteen aan zijn middenvelder. Ruim vanaf eigen helft ondernam die een solo en heel Zwanenburg stond er bij en keek er naar. Hij gaf uiteindelijk de bal af naar een vrijstaande speler die makkelijk binnen kon werken. Ik zat naast vaste vlaggenist Hans Hengeveld en meende buitenspel te zien. Dienstdoende assistent Hans Bottelier stak ook resoluut zijn vlag omhoog. Maar de 12e man keurde het goed: 2 – 1. Zwanenburg verzaakte niet en bleef de drang naar voren houden en kreeg niet lang voor rust zowaar een vrije trap. Rechts, nog net op de eigen helft, nam Milan deze free kick en zag op links Dennis diep gaan. De lange bal was afgemeten, Dennis nam goed aan, deed nog een paar passen en liet tenslotte de keeper kansloos: 2 – 2.
Daarmee werd de rust bereikt, maar ik baalde van die 12e man. Wat ik mijn hele leven (voetbal carrière zonder één gele en altijd respect voor de scheids) niet heb gedaan deed ik vandaag wel. Ik heb de scheids verzocht in de tweede helft neutraal te fluiten. Nog voor de pauze was Tim inmiddels ingevallen voor Niels. De bijna voltallige supportersschare was aanwezig. “We” waren met zijn negenen + 2 en er ontbraken er 4.
De wedstrijd werd hervat en voor Zwanenburg was het gaan voor die banaan. Het speltempo lag even hoog en de bal ging van de ene voet tot de andere voet en bij de minste misser was het aan de ander. De scheids leek zich te hebben hervonden en leidde het duel van minuut 46 tot 70 prima. Daarna raakte hij toch weer lichtelijk de weg kwijt en was het weer 11 tegen 12. Zwanenburg moest winnen. Aan elk ander resultaat had het niets. De druk op de tegenstander werd verder opgevoerd en ineens stond Martijn vrij. Vlak daarvoor wisselde Zwanenburg. Was het Martijn? Nee het was Mitch die vervangen werd door Bas. En wat deed Martijn? Scoren!
2 – 3!. Er waren nog 20 minuten te gaan. Het bleef spannend. Een goede loopactie van Mark en een bekeken stiftballetje rolde richting doel maar werd precies op de lijn nog tot een uitgooi verwerkt. Aan de andere kant toucheerde keeper Jimmy een goed genomen vrije trap nog even. Die spatte tegen onderkant lat en kon vervolgens weg worden gerost. Tim kreeg nog een dot om de boel op slot te gooien maar was te nonchalant. De Scheidsrechter liet nog ruim 5 minuten door spelen. Waar het eerder dit seizoen tot drie maal toe in blessure tijd mis ging, wist Zwanenburg nu stand te houden. Daarna was het afwachten. Wat heeft concurrent LSVV gedaan. Die bleken, op bezoek bij VVW, met 0 – 1 voor te staan met nog 8 minuten te gaan. Zo luide althans de informatie na afloop van onze wedstrijd. Dat het 1 – 1 werd aldaar en ook nog 2 – 1 en 3 – 1 leek mij stug binnen de laatste 8 minuten. Maar het doet er niet toe. Voor de derde keer flikte het tweede het weer. Lijfsbehoud zonder na – competitie.
Ik ben in mijn sas. Het tweede blijft in de eerste klas!
Dank je Arie, voor de verslagen van het tweede. Mooi dat we op dit niveau mogen blijven voetballen.
Arie, dank voor al je leuke stukjes dit seizoen!!!
Altijd met plezier gelezen.
Fijne vakantie in Frankrijk
Arie bedankt voor elke week je verslag , en Hans Hengeveld voor het vlaggen ,en interim Hans Bottelier ook .
Arie,
Vanaf mijn vakantieadres bedankt voor je verslagen van het afgelopen seizoen. Als oud verslaglegger van het 3e met de gehaktbal test, hoop ik je volgend seizoen weer te zien.
Bob
Bedankt weer dit seizoen Arie! Genoten als altijd van je stukjes.