Wandelvoetbal en de ballenwachter

Vandaag was ik voor het eerst in de gelegenheid om mee te doen aan het wandel voetbal. Het was koud (0 gr.) toen ik richting Zwanenburg toog. Aldaar aangekomen was ik de 15^e man en na mij kwamen er nog twee mannen aanwandelen. Rien Kruyt ontving 5 afzeggingen. Niet erg want dat moet kunnen, maar het totale aantal deelnemers van het wandel voetbal staat bij Zwanenburg wel inmiddels op 22. Ik keek even om mij heen en meende dat er geen deelnemer onder de 60 jaar was. Onder leiding van Ton Bloemberg, alias “Tulip Hill “, werd er een opwarming gedaan, gevolgd door voetgolf. Daarna volgde de apotheose. Het partijspel. Klaas van de Berg nam de fluit te hand en het werd dus 8 tegen 8 . Al ras werd het duidelijk. Bij mijn tegenpartij posteerde één de spelers zich voor het vijandelijk doel. Hij hoopte daar dan aangespeeld te worden en te kunnen scoren. Er was sprake van een ballenwachter. De rest van zijn ploeg moest dan het verdedigend, middenveld en aanvallend werk doen. Bij mijn ploeg deed iedereen mee en stond soms achterin, soms op het middenveld en af en toe in de aanval. De ballenwachter kreeg over de hele partij gezien vier kansen maar kon het doelnet niet vinden. Hij was wel de bliksemafleider bij een aanval waardoor een ander kon scoren. Voor mij dus 0 – 1. Volgens Ton Bloemberg was dit een typische 0 – 1 wedstrijd maar vijf minuten voor tijd werd nog 0 – 2 ook. Wij gingen op zoek naar de aansluiting en dat lukte ook nog. Bij mijn debuut tekende ik voor deze score. Er restte nog 1 minuut en dat was te kort om daar nog verandering in aan te brengen. Ondanks de overwinning van zijn ploeg had de ballenwachter de pest erin. Hij had niet gescoord vandaag.